اثرات ضدمیکروبی، آنتی اکسیدانی و مهارکنندگی کافئین بر فعالیت آنزیمی، نشت الکترولیت و رشد چند گونه گیاهی

کافیین(تری متیل گزانتین) آلکالوییدی مشتق از ترکیبات پورینی است. سنتز کافیین در گیاهان یک مکانیزم دفاعی در برابر آفتها و عوامل آسیب رسان است. در این پژوهش اثر کافیین بر نشت یونی و فعالیت آمیلازی بررسی و اثرات ضدباکتریایی، آنتی اکسیدانی و دگرآسیبی کافیین در گندم، جو و کنجد مقایسه گردید. طراحی آزمایش با روش فاکنوریل و در نظرگرفتن دو عامل گونه و غلظتهای کافیین انجام و معنی دار بودن تفاوت میانگینها با آزمون دانکن ارزیابی گردید. نتایج نشان داد کافیین 2/0 میلی مولار همه شاخصهای رشدهر سه گونه را کاملا متوقف می نماید. در غلظتهای پایین کافیین، حساسیت و مقاومت این سه گونه تفاوت معنی دار نشان میدهد. کاهش شاخصهای جوانه زنی نشان داد جو بیشتر از گندم به کافیین حساس میباشد. کافیین اثر ضد باکتریایی معنی داری نشان نداد. ویژگی آنتی اکسیدانی کافیین قابل توجه بود. کافیینmM20 هدایت الکتریکی محلول پیرامونی بذر و ریشه چه گندم و جو را افزایش داد. افزایش هدایت الکتریکی محیط پیرامونی بافت زنده میتواند نتیجه آسیب به تمامیت غشاها و نشت الکترولیتها باشد. کافیین فعالیت آمیلازی را به طور معنی دار مهار نمود. کافیین مهارکننده فعالیت آمیلازی بوده، اثرات دگرآسیبی نسبتا قوی، اثر ضدباکتریایی نسبتا ضعیف و ویژگی آنتی اکسیدانی قابل توجه دارد. مطالعات دگرآسیبی و ضدمیکروبی کافیین در زمینه کنترل علفهای هرز و آفات میتواند نتایج کاربردی داشته باشد. ویژگی آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی کافیین در درمان میتواند مورد استفاده قرار گیرد. با بررسی اثر کافیین بر نشت الکترولیتها و فعالیت آمیلازی، شناخت و درک مکانیسمهای سلولی اثرات کافیین بهبود خواهد یافت.