رابطه بین هویت فردی و احساس امنیت در دانش آموزان 15 تا 19 ساله شهرکرد

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین هویت فردی و احساس امنیت دانش آموزان 15 تا 19 ساله شهرکرد پرداخته است. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر و دختر 15 تا 19 سال هستند که در سال تحصیلی 93-94 در مدارس شهرستان شهرکرد مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد نظر 400 نفر (180 نفر) دختر و (220 نفر) پسر بودند که به شیوه نمونه گیری خوشه ای و چند مرحله ای از بین مدارس شهرکرد انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه سنجش حالت های هویت فردی آدامز و بینون و پرسشنامه احساس امنیت محقق ساخته بود. پایایی و روایی پرسشنامه احساس امنیت در این پژوهش 79/0 و برای ابعاد امنیت فردی 81/0، امنیت تحصیلی 78/0، امنیت خانوادگی 79/0، امنیت اجتماعی 78/0 محاسبه شد. پایایی پرسشنامه آدامز پس از اجرای آزمون ها به شیوه آلفای کرونباخ ضریب پایایی محاسبه شد که نتایج به شرح زیر گزارش شده است: برای هویت سردرگم 69/0، هویت زود هنگام 89/0، هویت مهلت خواه 70/0 و هویت کسب شده 65/0. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش مقایسه میانگین ها، آزمون T مستقل، همبستگی ساده و همبستگی چندگانه استفاده شد. نتایج آزمون ضریب همبستگی ساده و چندگانه نشان داد بین دو متغیر هویت فردی و احساس امنیت رابطه معنادار وجود دارد. بین ابعاد هویت فردی به غیر از هویت مهلت خواه و احساس امنیت رابطه معنی دار وجود دارد. به عنوان یک نتیجه گیری کلی می توان گفت هویت و شکل گیری سالم آن می تواند در ایجاد احساس امنیت جوانان در سال های بعدی موثر باشد.