اثر محافظتی و درمانی DNA واکسن حاصل از قطعات ایمنی زای آنتی ژن BORIS بر سرطان کولون در موش های Balb/c

ایمونوتراپی، امروزه به عنوان یک روش نوین در پیش‌گیری و درمان سرطان در حال گسترش است. گروهی از آنتی‌ژن‌ها که در ایمونوتراپی استفاده می‌شوند، آنتی‌ژن‌های سرطانی بیضه‌ای هستند. در این مطالعه، از آنتی‌ژن Brother of regulator of imprinted sites (BORIS) که یک آنتی‌ژن سرطانی بیضه‌ای است، جهت طراحی DNA واکسن با استفاده از روش‌های بیوانفورماتیک استفاده شد و علیه سرطان کولون در موش‌های Balb/c ارزیابی گردید.

در مطالعه‌ی قبلی، مناطق غالب ایمنی از آنتی‌ژن BORIS شناسایی شد و پس از اصلاحات مناسب و ترجمه‌ی معکوس در پلاسمید pcDNA3.1 به عنوان DNA واکسن قرار گرفت و موش‌های Balb/c چهار نوبت توسط آن ایمن شدند. 14 روز پس از آخرین تزریق، میزان سیتوکین‌ها و آنتی‌بادی‌های اختصاصی اندازه‌گیری شد. همچنین، جهت بررسی اثر حفاظتی DNA واکسن، موش‌ها با تزریق سلول‌های رده‌ی سرطانی کولون (CT26) مبتلا به تومور شدند و رشد تومورها به مدت 28 روز بررسی گردید.

واکسیناسیون با مولتی اپی‌توپ DNA واکسن، موجب افزایش میزان سیتوکین‌های Interferon gamma (IFN-γ)، Interleukin 4 (IL-4) (001/0 > P) و آنتی‌بادی‌های اختصاصی Immunoglobulin G1 (IgG1)، IgG2a، IgG Total (001/0 > P) در مقایسه با گروه‌های شاهد (Phosphate buffered saline یا PBS و pcDNA3.1-VAC) گردید. همچنین، حجم تومورها به طور معنی‌داری (001/0 > P) در مقایسه با گروه‌های شاهد کاهش داشت.

بر اساس یافته‌های این مطالعه، به کارگیری مولتی اپی‌توپ DNA واکسن حاصل از آنتی‌ژن BORIS در مدل موش مبتلا به تومور، می‌تواند به عنوان راهکاری برای القای پاسخ ایمنی ضد تومور و کاهش رشد تومور گردد.