بررسی تحلیلی اثر رسوب ها و کیفیت آب ورودی بر خوردگی لوله های تبادلگر دیگی

در این پژوهش خوردگی لوله های یک تبادلگر گرمایی دیگی تولید بخار در یک واحد پتروشیمی در جنوب غربی کشور با آزمایش ها گوناگون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به علت شدت خوردگی لوله های این تبادلگر پس از 6 ماه 32% از ضخامت اولیه خود را از دست دادند. نتیجه های به دست آمده از میکروسکوپ نوری و الکترونی و نیز آزمایش های متالوگرافی نشان داد که جنس لوله نمی تواند عامل خوردگی باشد. نتیجه های آزمون های XRD و XRF از رسوب های روی سطح بیرونی لوله، وجود ترکیب هایی از سیلیسیم، کلسیم و فسفر را نشان داد که بیانگر کیفیت پایین آب ورودی به تبادلگر بود. این ترکیب ها می توانند تشکیل پیل های غلظتی اکسیژن دهند و سرانجام موجب خوردگی زیررسوبی (زیر مجموعه ای از خوردگی تنشی) شوند. از سویی تجمع رسوب های به دست آمده از خوردگی و نیز ته نشینی ترکیب های موجود در آب مصرفی بر روی سطح بیرونی لوله به ویژه در بخش ورودی روغن داغ به درون لوله، باعث افزایش مقاومت گرمایی از روغن درون لوله به آب درون پوسته و کاهش نرخ  انتقال گرما می شود. بنابراین به علت پدیده بیش گرمایش بلند مدت، نقطه های داغی روی سطح بیرونی لوله ایجاد شد که سرعت خوردگی آن را نسبت به حالت معمول بسیار افزایش داد. همچنین ارزیابی تغییرهای زمانی جرم رسوب های تشکیل شده و مقاومت گرمایی آن ها با استفاده از رابطه های موجود در منابع معتبر نیز نشان داد که با افزایش زمان جرم رسوب و مقدار مقاومت گرمایی آن به سرعت افزایش می یابد و پس از آن به تقریب ثابت می ماند.