کاوشی آسیب شناسانه در فرهنگ سلامت با تمرکز بر بیماری های ناشی از پاپیلوما ویروس انسانی (HPV)

مطالعه های محدودی در ایران در خصوص بررسی فرهنگ سلامت در رابطه پاپیلوماویروس انسانی و سرطان دهانه رحم انجام شده است. در این مطالعه اقدام به کاوشی آسیب شناسانه در فرهنگ سلامت با تمرکز بر بیماری های ناشی از پاپیلوما ویروس انسانی (HPV) شد.

این مطالعه از نوع مطالعه های ترکیبی بوده که از دو مرحله کمی و کیفی تشکیل شده است. در مرحله کمی در یک مطالعه مقطعی 220 نفر بررسی شدند. در مطالعه کیفی از روش پژوهشی استقرایی و اکتشافی گراندد تیوری استفاده شد. داده ها با استفاده از مصاحبه عمیق با 20 نفر (10 مرد و 10 زن) از افراد صاحب نظر جمع آوری شد ودر نهایت مدل پارادایمی از بین مدل های ارایه شده تعیین شد.

میزان دانش، نگرش و عملکرد جمعیت بررسی شده در سطح خوب ارزیابی شد(0.001P=). دانش زنان 5.1±52.8 به شکل معناداری بالاتر از مردان 7.1±50.7 بود (0.04=P). وجود مشکل فرهنگی در رابطه با پیشگیری از بیماری های مقاربتی به عنوان پارادایم حاکم بر جامعه تلقی شد. عدم تناسب اطلاعات با رشد بچه ها، افزایش سن ازدواج، کاهش سن بلوغ، افزایش تبادل اطلاعات، افزایش جمعیت، افزایش مهاجرت، تغییر شرایط اقتصادی، گسستگی ارتباط پدر و مادر با فرزندان به عنوان عوامل علی، نبود رویکرد مصون و محدود سازی، نرسیدن به حداقل اجماع برای نظام مدیریت، عدم تصمیم گیری با کارشناسی پویا، روبه رو نبون مراجع و روحانیون با مسیله، روبه رو نبودن نخبگان و هدایت کنندگان دینی با مسیله، عدم اطلاع از ظرفیت های موجود به عنوان عوامل مداخله ای و روح حاکم بر تنوع خواهی، مقابله با تحقیرهای فردی، کم آگاهی، مشکل یک پروژه مدیریت شده است، تضعیف روحیه معنویت گرایی، افزایش روحیه مادی گرایی به عنوان عوامل زمینه ای مطرح بود که پیامد آن کاهش کنترل بیماری های مقاربتی بر اساس برنامه ریزی متناسب و منطبق با فرهنگ حاکم بر کشور است.

وجود مشکل فرهنگی در رابطه با پیشگیری از بیماری های مقاربتی به عنوان پارادایم حاکم بر جامعه مطرح است.