بررسی پارامترهای مورفومتری انتهای دیستال رادیوس به روش رادیوگرافی در جمعیت ایرانی

مورفومتری انتهای دیستال رادیوس شامل چهار معیار طول رادیال، شیب رادیال، شیب کف دست و واریانس اولنار است. ارزیابی اندازه این معیارها در تشخیص و درمان آسیب های ناحیه مچ دست و انتهای دیستال رادیوس مانند شکستگی و دررفتگی،کاربرد دارد. هدف از این مطالعه بررسی پارامترهای مورفومتری انتهای دیستال رادیوس در مراجعان به بیمارستان آبان تهران در سال 97 است.

این مطالعه از نوع مقطعی است و روی 100  نفر از بیماران (50 زن و50  مرد) مراجعه کننده به بیمارستان آبان تهران از تیر 97 تا شهریور 97 برای رادیوگرافی مچ دست و انتهای دیستال رادیوس، انجام شد. به دلیل غیر نرمال بودن داده ها از آزمون من - ویتنی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد و سطح معناداری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.

 در این مطالعه 100 تصویر رادیوگرافی مچ دست و انتهای دیستال رادیوس در 50 زن و50  مرد بررسی شد. میانگین سن بیماران 37.5 (15_62) بود. شیب رادیال5.3 ±  17.5درجه، طول رادیال  10.04 ± 2.6میلی متر و واریانس  اولنار1.8  3.6 ± بود.

 به نظر می رسد تفاوت معناداری بین میانگین اندازه پارامترهای مورفومتریک انتهای دیستال رادیوس در سمت راست و چپ و دو جنس وجود ندارد.