کاربرد روش دلفی در شناسایی شاخص های کیفی موثر بر مدل مدیریت ریسک در سازه های چوبی

با توجه به اینکه ایران از جمله کشورهای زلزله خیز جهان است، لذا استفاده از مصالح ساختمانی پیش ساخته از جمله چوب یکی از راهکارهای لازم جهت ایجاد ساختمانی ایمن می باشد. از مهمترین مزایای سازه های چوبی مقاومت بالای آن ها در برای انواع بلایای طبیعی (زلزله، سیل و آتش سوزی) می باشد. بر این مبنا، پژوهش حاضر با هدف کاربرد روش دلفی در شناسایی شاخص های کیفی موثر بر مدل مدیریت ریسک در سازه های چوبی در مناطق زلزله خیز کشور ایران انجام گرفته است. روش پژوهش برحسب هدف، بنیادی-کاربردی؛ برحسب نوع داده، کیفی است. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و سازمانی بودند که با استفاده از روش نمونه-گیری غیرتصادفی هدفمند وکفایت داده ها و اصل اشباع در مجموع با 30 نفر مصاحبه گردید. برای گرداوری داده ها، از مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها در بخش کیفی، با شیوه دلفی انجام شد. نتایج حاصل از یافته های این پژوهش نشان داد که درمجموع، 43 عامل ریسکی در سازه های چوبی وجود دارد که به دو دسته ریسک داخلی و خارجی تقسیم بندی گردید. از بین این 43 ریسک، 11 ریسک اصلی موثر بر پیاده سازی مدیریت ریسک در کاربرد سازه های چوبی مسکونی در مناطق زلزله خیز کشور ایران شناسایی شدند.