بررسی شیوه روایی فراداستان در رمان حرب الکلب الثانیه

پسامدرن، یکی از مکاتب مهم و پرطرفدار ادبیات داستانی معاصر است که با تحولات گسترده در زندگی انسان قرن بیستم ظهور یافت. فراداستان نوعی از انواع رمان های پسامدرن است که در آغاز دهه ی هفتاد میلادی به دنیای ادبیات معرفی شد و نویسندگان بسیاری به این شیوه ی روایی نوین روی آوردند. این شیوه نه تنها به ادبیات غرب محدود نشد، بلکه بسیاری از نویسندگان عرب هم به این شگرد داستان نویسی متمایل گردیدند. رمان حرب الکلب الثانیه، از رمان های مشهور عربی است که در آن، ابراهیم  نصرالله از شیوه ی روایی متمایزی استفاده کرده، جنبه ی تخیلی و فانتزی به آن داده و تصویری از انسان سیری ناپذیر و قدرت طلب معاصر را ترسیم کرده است. این نوشتار می کوشد با شیوه ی توصیفی-تحلیلی، به بررسی مولفه های فراداستان در این رمان پرداخته و به این پرسش پاسخ دهد که آیا رمان حرب الکلب الثانیه فراداستانی اصیل است و در نهایت به این نتیجه می رسد که نصرالله با به کارگیری اشکال مختلف اتصال کوتاه، از جمله حضور نویسنده و خواننده در متن داستان، اشاره به شگرد داستان نویسی این رمان و با بازیگوشی های چاپی و نوشتاری و پایان بندی آزاد، ساختگی بودن و داستان وارگی این رمان را برجسته نموده و ضمن پیوند میان دو جهان بیرون و درون داستان، مرز واقعیت و متن را مشخص نموده است.