تعیین مولفه های بهینه امواج فراآوایی بر روند اسپرم زایی بیضه موش نوزاد

امواج فراآوا به عنوان یک نوآوری با هدف بازسازی بافت و بهبود عملکرد یاخته ای در مهندسی بافت بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در این مطالعه مولفه های بهینه تابش امواج فراآوا با شدت پایین روی بافت بیضه موش نوزاد در جهت بهبود روند اسپرم زایی و کمک به درمان ناباروری با علل مردانه، در دو گروه کنترل و آزمایشی مورد ارزیابی قرار گرفته اند، در فاز اول از آزمایش به منظور جلوگیری از آثار حرارتی کنترل دما صورت گرفت و در فاز دوم و سوم به ترتیب میزان شدت بهینه و بهره کاری بهینه تابش امواج فراآوا مورد ارزیابی قرار گرفت با توجه به ارزیابی های بافت شناسی توسط رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ایوزین انجام شده مشخص شد که امواج فراآوا با بسامد 1 مگاهرتز، شدت 0/5 وات بر سانتی مترمربع و بهره کاری 40 درصد نسبت به دیگر شدت ها و بهره های کاری مورد بررسی تاثیرات بهتری روی حفظ ساختار بافت بیضه طی چهارده روز کشت را دارند. هم چنین امواج فراآوا به صورت تپ (پالس) با شدت پایین دارای تاثیرات مطلوب روی پیشرفت روند اسپرم زایی در بافت بیضه موش نوزاد هستند. نتایج حاصل از ارزیابی بافت شناسی به صورت کمی نشان داد که افزایش معنا داری در میزان مساحت بافت بیضه تحت تاثیر تابش امواج فراآوا نسبت به گروه کنترل وجود دارد. (0/05<p).