تصفیه خانه های فاضلاب مسیری برای ورود میکروپلاستیک ها به محیط زیست: بررسی لجن و پساب تصفیه خانه فاضلاب ساری

مشکلات ناشی از حضور گسترده میکروپلاستیک ها در محیط زیست و منابع انتشار آنها توجه بسیاری از پژوهشگران را جلب کرده است. در این میان، تصفیه خانه های فاضلاب شهری به عنوان یکی از منابع انتشار آنها شناخته شده اند. در این پژوهش میکروپلاستیک ها در لجن و پساب خروجی تصفیه خانه فاضلاب شهر ساری، به عنوان یکی از منابع انتشار میکروپلاستیک ها به رودخانه تجن و دریای خزر و زمین های کشاورزی بررسی شد. نمونه برداری از لجن و پساب خروجی در سه تکرار در اردیبهشت و خرداد 1397 انجام شد. نمونه های پساب از الک های استیل 500، 300 و 37 میکرومتر گذرانده و سپس مواد آلی موجود در آن ها و نمونه های لجن با پراکسیدهیدروژن هضم و میکروپلاستیک ها بهروش جداسازی مبتنی بر چگالی با نمک سدیم یدید استخراج و توسط استریومیکروسکوپ و طیف سنج میکرورامان بررسی شدند. میانگین تعداد میکروپلاستیکها بر مترمکعب پساب 4/423 بهدست آمد که بیش از 77% آن ها فیبر و اندازه 300-37 میکرومتر فراوان ترین طول بود. هم چنین 8/128 میکروپلاستیک بر گرم وزن خشک لجن یافت شد که نوع غالب آن ها فیبر با فراوانی 87.5% بود. نوع غالب فیبرها و ذرات در نمونه ها به ترتیب پلی استر (پساب 40% و لجن 59%) و پلی اتیلن (پساب 73% و لجن 68%) شناسایی شد که بیش تر ناشی از فاضلاب شستشوی منسوجات و میکروبیدهای مورد استفاده در محصولات آرایشی و بهداشتی می باشند. بدین ترتیب با توجه به میزان میکروپلاستیک های موجود در پساب و لجن، انجام پژوهش های بیشتر برروی میزان میکروپلاستیک های رهاسازی شده توسط تصفیهخانه های فاضلاب و سایر منابع احتمالی انتشار و سهم آنها در آلودگی میکروپلاستیکی در منابع آب و خاک ضروری می باشد.