بررسی آزمایشگاهی و تحلیل آماری مقاومت های طراحی سازه ای و ضربه ای ملات های ژئوپلیمری الیافی

با توجه به میزان مصرف بالای ملات و بتن به ویژه در سازه ها و نیاز روز افزون به تولید سیمان، توجه به اثرات مخرب زیست محیطی این ماده ضروری به نظر می رسد. یکی از راه کارها، تولید مصالح سازگار با محیط زیست و با کاهش اثرات مخرب مرتبط با تولید سیمان پرتلند، همچون ملات و بتن های ژیوپلیمری سرباره ای می باشد. هدف این مقاله بررسی آزمایشگاهی با رویکرد آماری خصوصیات مکانیکی و مقاومتی ملات های سیمانی و ژیوپلیمری الیافی است چهار طرح اختلاط شامل سه طرح اختلاط ژیوپلیمری به ترتیب با 0، 5/0 و 1 درصد میکرو الیاف فولادی و یک طرح اختلاط ملات معمولی به منظور مقایسه با ملات ژیوپلیمری در نظر گرفته شد. مجموعا 320 نمونه ساخته شد که از هر طرح اختلاط 20 نمونه مکعبی، 20 نمونه استوانه ای، 20 نمونه تیر کوچک، 20 نمونه دیسک کوچک ساخته شد. نتایج آزمایش ها نشان داد با افزایش درصد میکرو الیاف فولادی تا 1 درصد در نمونه های ژیوپلیمری، مقاومت فشاری، کششی و مدول گسیختگی به ترتیب تا 39/6، 86/60 و 40/63% افزایش یافتند و همچنین تعداد ضربات مقاومت انهدام حدود 25 برابر بیشتر شد. در تمامی آزمایش های مقاومت فشاری، کششی، خمشی، و ضربه ای، نمونه های ژیوپلیمری بدون الیاف مقاومت بهتری نسبت به نمونه های ملات معمولی سیمانی داشتند. در تمامی نمونه های ژیوپلیمری با افزایش درصد الیاف، انحراف از معیار و ضریب تغییرات و در نتیجه پراکندگی داده ها افزایش یافت.