تعیین سیاست بهره برداری بهینه از منابع آب با رویکرد پایداری آبخوان با شبیه سازی و بهینه سازی بروش الگوریتم ژنتیک چند هدفه

در حال حاضر رشد جمعیت در جهان منجر به نیاز فزاینده به مصارف آب در زمینه های کشاورزی، صنعتی و شهری شده است و لزوم برنامه ریزی برای استفاده بهینه و پایدار از منابع آب محدود در دسترس، لازم و ضروری بنظر می رسد. در این مقاله تامین نیازهای آبی همراه با کنترل تغییرات سطح متوسط آب های زیرزمینی خصوصا در اراضی کشاورزی توامان با حداکثرسازی سود اقتصادی این بخش، بصورت اهداف تحقیق در مدل سازی منابع آب دشت کرج به صورت شبیه سازی عددی و بهینه سازی غیر خطی چند هدفه تعریف شدند. در مدل فوق الذکر، استفاده ترکیبی از تکنیک های بهینه سازی و شبیه سازی بعنوان روشی مفید و قدرتمند در تعیین استراتژی های مدیریتی بهره برداری بهینه از منابع آب در دسترس، بکار گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد پس از انجام بهینه سازی، میزان آب تخصیصی به بخش کشاورزی به میزان نه درصد کاهش یافته و این میزان صرفه جویی در مصرف آب، تنها یک درصد افزایش هزینه های کشت را به دنبال داشته است. این میزان کاهش آب مصرفی منجر به پایداری محیط زیست و تقویت آبخوان به میزان 03/3 میلیون متر مکعب آب در سال می شود و این امر در حالی محقق شد که ضمن حفظ منافع و سود اقتصادی کشاورزان، تامین آب مورد نیاز شرب و صنعت در منطقه، بطور کامل انجام پذیرفته است.