زیست حسگرهای بر پایه طیف سنجی تبدیل فوریه تداخل بازتابی از بستر ‏سیلیکن متخلخل - مبانی نظری و نتایج تجربی ‏

زیست حسگرهای بر روی بستر سیلیکن متخلخل که بر پایه طیف سنجی تبدیل فوریه تداخل بازتابی کار ‏می کنند، به دلیل عدم استفاده از برچسب مورد توجه ویژه ای قرار گرفته اند. در این روش، نور بر سطح سیلیکن ‏متخلخل تابانیده شده و طرح تداخلی از تمامی پرتوهای بازتاب شده از سطوح، ثبت می شود. بعد از این که سطح ‏سیلیکن متخلخل در معرض آنالیت زیستی قرار گرفت، آنالیت بسته به اندازه اش، بر روی سطح لایه، یا با نفوذ به ‏درون حفر ه ها بر روی دیواره آنها جذب می شود. این پدیده، باعث تغییر به ترتیب در ضریب شکست فصل ‏مشترک سطح سیلیکن متخلخل با محیط پیرامون و ضریب شکست لایه سیلیکن متخلخل می شود. در نتیجه، به ‏ترتیب کاهش در شدت قله تبدیل فوریه طرح تداخلی یا جابه جایی در مکان آن مشاهده می شود که می تواند ‏معیاری برای سنجش های زیستی باشد. در این مقاله، ابتدا پایه های نظری طیف سنجی تبدیل فوریه تداخل بازتابی ‏مورد بحث قرار گرفته است. سپس جزییات تجربی استفاده از این روش بر روی بستر سیلیکن متخلخل اصلاح ‏شده توضیح داده شده است. در نهایت داده های تجربی حاصل از این روش برای تشخیص پروتئین استیوکلسین، ‏قطعه ای از ژن ‏VKORC1‎‏ و باکتری ای-کلای ارایه شده است.