مطالعه جامعه شناختی خودکشی؛ شناسایی ریسک فاکتورها (مورد مطالعه: افراد اقدام کننده به خودکشی در شهر تهران)

خودکشی از جمله رفتارهای انسانی است که تحت تاثیر درون مایه های زیستی متنوعی قرار دارد. در شرایط کنونی با توجه به مسایلی هم چون افزایش میزان خودکشی، تغییر سبک های زندگی افراد و کاهش سن اقدام به خودکشی مطالعه خودکشی امری ضروری به نظر می رسد. این پژوهش در صدد است با روش کیفی پدیدارشناسانه با تمرکز بر داده های حاصل از مصاحبه های عمیق نیمه ساخت یافته با 30 فرد خودکش (23 زن و 7 مرد) به فهم و شناسایی ریسک فاکتورهایی بپردازد که در توضیح چرایی و چگونگی شکل گیری پدیده ی خودکشی موثرند. نتایج نشان می دهد که در فهم خودکشی باید به تعاقب رفتارهای ضداجتماعی و ریسک فاکتورهایی که در سطح فردی، خانوادگی، اجتماعی و همچنین اختلالات روحی- روانی در طول زمان بر سبک زندگی اثر گذاشته اند، توجه کرد مصاحبه های عمیق حاکی از آن است که عمده پاسخگویان در دوران کودکی خود به نوعی درگیر موضوعاتی همچون اعتیاد، سنت گریزی، پنهان کاری های متعدد، روابط آزاد با جنس مخالف، رفتارهای غیرقانونی، ازدواج زودهنگام، فرار از خانه و ترک تحصیل بوده اند. لذا شناسایی ریسک فاکتورها و کنش و واکنش میان آن ها از اهمیت خاصی برخوردار است.