بررسی ارتباط بین فعالیت های بدنی با مولفه های سلامت اجتماعی و شاخص های کیفیت زندگی سالمندان

سلامت اجتماعی و کیفیت زندگی دو فاکتور بسیار مهم هستند که بهبود آن‌ها می‌تواند کمک شایانی به ارتقاء سطح کیفی زندگی سالمندان کند. ازاین‌رو، هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین فعالیت‌های بدنی با مولفه‌های سلامت اجتماعی و شاخص‌های کیفیت زندگی سالمندان می‌باشد.

تحقیق حاضر، توصیفی و از نوع پیمایشی می‌باشد. 140 سالمند شهرستان لاهیجان در سال 1400 به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه‌های فعالیت بدنی شارکلی (SHARKLY)، سلامت اجتماعی (Keys) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-BREF) استفاده شد. از آزمون‌های توصیفی، آزمون t گروه های مستقل، ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون U مان-ویتنی استفاده شد و کلیه عملیات آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 صورت گرفت.

 نتایج نشان داد که میانگین سنی سالمندان 8/22± 66/94 بود. بیشترین نمره میانگین مربوط به انسجام اجتماعی 4/11 و کمترین مربوط به همبستگی اجتماعی با نمره 2/58 می‌باشد و نمره سلامت اجتماعی 3/12 که در حد متوسط رو به بالا و کیفیت زندگی 79/05 در حد متوسط به دست آمد و بین تمامی مولفه‌های سلامت اجتماعی و کیفیت زندگی با فعالیت‌های ورزشی رابطه مثبت و معنی‌داری برقرار است (0/05 <p).

نتایج نشان داد که فعالیت‌های ورزشی در سالمندان موجب ارتقای سلامت اجتماعی و کیفیت زندگی آن‌ها می‌شود. با توجه به این مسیله، نیاز به برنامه‌ریزی و مداخلات اثربخش در زمینه ورزش و فعالیت بدنی برای سالمندان احساس می‌شود.