بررسی میزان قدرت طلبی مدیران پایه و میانی دانشگاه های دولتی شهر تبریز و عوامل مرتبط با آن

بسیاری از صاحب نظران معتقدند که مدیران شخص اول، زیربنا یا سنگ بنای یک سازمان هستند و برای دست یابی به بهره وری در سطح مطلوب، باید مستعدترین افراد برای تصدی این مسیولیت انتخاب شوند. در این تحقیق به بررسی میزان قدرت طلبی مدیران پایه و میانی دانشگاه های دولتی تبریز با تاکید بر نظریه های ماکس وبر، میشل فوکو و از دیدگاه سازمانی، به مفاهیم تعهد سازمانی و امنیت شغلی پرداخته شده است. جامعه آماری، شامل کارکنان و مدیران پایه و میانی دانشگاه های دولتی شهر تبریز است و اطلاعات با استفاده از ابزار پرسشنامه از بین کارکنان و مدیران سه دانشگاه دولتی تبریز، صنعتی سهند و تربیت معلم آذربایجان (شهید مدنی) شهر تبریز جمع آوری شده است. شیوه نمونه گیری از نوع طبقه ای متناسب به شکل چند مرحله ای و حجم نمونه برابر 300 نفر می باشد مدیران مورد مطالعه تمام شماری شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد بین سن، سابقه مدیریت و رتبه علمی و میزان قدرت طلبی مدیران پایه و میانی رابطه معنی دار وجود ندارد. اما بین دسترسی به اطلاعات سازمان، گرایش به انضباط، تعهد سازمانی و امنیت شغلی مدیران با میزان قدرت طلبی مدیران پایه و میانی رابطه معنی دار وجود دارد. این روابط متوسط و معکوس هستند. نتایج رگرسیون چندگانه نشان می دهدکه متغیر دسترسی به اطلاعات درسازمان توسط مدیر، نقش بسیار مهمی درپیش بینی قدرت طلبی مدیران دارد. می توان گفت که سه متغیر دسترسی به اطلاعات سازمان، گرایش به انضباط و تعهد سازمانی قادرند 33 درصد از واریانس متغیر قدرت طلبی مدیران را پیش بینی کنند.