بررسی عملکرد پلی پروپیلن و پارچه کتان(cotton sheet)، به عنوان پالایشگر زیستی، بر تغییرات ترکیبات نیتروژن دار آب، رشد و بازماندگی بچه ماهی کپور (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758) در سیستم مدار بسته پرورشی

در طول مدت شش هفته عملکرد دو نوع بستر، یکی مصنوعی از جنس پلی پروپیلن و دیگری از کتان (پارچه کتانی)، به عنوان پالایشگر زیستی بر رشد و بازماندگی بچه ماهی کپور معمولی و کاهش آمونیاک کل دریک سازگان مدار بسته پرورش ماهی مورد بررسی قرار گرفت. در هر واحد آزمایش 12 قطعه ماهی انگشت قد به میانگین وزن انفرادی20/0±8/3گرم وارد شد و لاروها به مدت 4 هفته پرورش داده شدند. میزان ماندگاری ماهیان در بین تیمار ها اختلاف معنی داری را نشان داد(p <0.05). وزن انفرادی ماهیان در بستر کتان و بستر مصنوعی در پایان دوره اختلاف معنی داری را در بین تیمار ها نشان داد و به ترتیب در تیمار پارچه کتان و پلی پروپیلن به ترتیب53/0 ± 19/9 و 38/0±79/7 گرم بود. میزان غلظت نیتروژن کل، آمونیاک و نیترات اختلاف معنی داری را در بین دو تیمار در پایان آزمایش نشان دادند(p <0.05). آمونیاک کل در تیمارهای کتان و بستر مصنوعی به ترتیب 0021/005/0 و 0039/00545/0میلی گرم در لیتر در پایان آزمایش بود. هدایت الکتریکی آب در طول آزمایش دارای تغییرات بود و در پایان آزمایش در تیمارهای حاوی کتان و پلی پروپیلن به ترتیب 1/32970 و 3/51900 میکروموس بر سانتیمتر رسید. این آزمایش نشان داد که امکان بکار گیری پراچه کتانی به عنوان بستر نشست باکتریایی در یک سازگان مدار بسته پرورشی ماهی وجود دارد.