فهرست مطالب

بهره برداری و پرورش آبزیان - سال دهم شماره 2 (تابستان 1400)

نشریه بهره برداری و پرورش آبزیان
سال دهم شماره 2 (تابستان 1400)

  • تاریخ انتشار: 1400/08/26
  • تعداد عناوین: 7
|
  • تاثیر روش های مختلف انجمادزدایی بر برخی شاخص های کیفی ماهی شوریده (Otolithes ruber)
    سراج بیتا*، احمد لله زهی صفحات 1-12

    در تحقیق حاضر تاثیر روش های مختلف انجمادزدایی بر کیفیت ماهیان شوریده (Otoithes ruber) مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور، ماهیان تازه شوریده پس از صید در داخل یونولیت حاوی پودر یخ به کارخانه فرآوری ماهی پسابندر چابهار منتقل شدند. پس از انتقال، در دمای 36- درجه سانتیگراد منجمد شده و به مدت چهار ماه در سردخانه با دمای 18- درجه سانتیگراد نگهداری شدند. پس از گذشت چهار ماه، شاخص های شیمیایی (pH، تری متیل آمین، تیوباربیوتیک اسید و بازهای نیتروژنی فرار)، فیزیکی (آبچلینگ، آبچلینگ پس از پخت) و میکروبی (باکتری های سرمادوست و مزوفیل) طی انجمادزدایی با روش های آب، هوا، یخچال و مایکروویو بررسی شدند. طبق نتایج، میزان بازهای نیتروژنی فرار و تیوباربیوتیک اسید در تمام روش های انجمادزدایی با گروه شاهد اختلاف معناداری نشان داد (05/0 <p) و بیشترین میزان آن مربوط به انجمادزدایی با روش مایکروویو بود. کمترین میزان تری متیل آمین در انجمادزدایی با روش یخچال مشاهده شد و بین تیمارهای مختلف با یکدیگر و همچنین گروه شاهد اختلاف معناداری وجود داشت (05/0 <p). میزان pH در روش های مختلف انجمادزدایی نسبت به تیمار شاهد به طور معناداری افزایش یافت (05/0 <p). بیشترین مقدار آبچلینگ و آبچلینگ پس از پخت در انجمادزدایی با مایکروویو مشاهده شد که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشته است (05/0 <p). تعداد باکتری های مزوفیل طی روش های مختلف انجمادزدایی به جز انجمادزدایی در هوا نسبت به تیمار شاهد به طور معناداری کاهش یافت (05/0 <p) و کمترین میزان بار باکتریایی مزوفیل در تیمار مایکروویو مشاهده شد. بار باکتریایی سرمادوست نیز طی انجمادزدایی دریخچال، نسبت به سایر روش-ها با افزایش معنادار همراه بوده است (05/0 <p).

    کلیدواژگان: تازگی، ماهیان شوریده، ارزیابی کیفی، انجمادزدایی
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی عملکرد پلی پروپیلن و پارچه کتان(cotton sheet)، به عنوان پالایشگر زیستی، بر تغییرات ترکیبات نیتروژن دار آب، رشد و بازماندگی بچه ماهی کپور (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758) در سیستم مدار بسته پرورشی
    غلامرضا رفیعی*، کبری رحیمی صفحات 13-21

    در طول مدت شش هفته عملکرد دو نوع بستر، یکی مصنوعی از جنس پلی پروپیلن و دیگری از کتان (پارچه کتانی)، به عنوان پالایشگر زیستی بر رشد و بازماندگی بچه ماهی کپور معمولی و کاهش آمونیاک کل دریک سازگان مدار بسته پرورش ماهی مورد بررسی قرار گرفت. در هر واحد آزمایش 12 قطعه ماهی انگشت قد به میانگین وزن انفرادی20/0±8/3گرم وارد شد و لاروها به مدت 4 هفته پرورش داده شدند. میزان ماندگاری ماهیان در بین تیمار ها اختلاف معنی داری را نشان داد(p <0.05). وزن انفرادی ماهیان در بستر کتان و بستر مصنوعی در پایان دوره اختلاف معنی داری را در بین تیمار ها نشان داد و به ترتیب در تیمار پارچه کتان و پلی پروپیلن به ترتیب53/0 ± 19/9 و 38/0±79/7 گرم بود. میزان غلظت نیتروژن کل، آمونیاک و نیترات اختلاف معنی داری را در بین دو تیمار در پایان آزمایش نشان دادند(p <0.05). آمونیاک کل در تیمارهای کتان و بستر مصنوعی به ترتیب 0021/005/0 و 0039/00545/0میلی گرم در لیتر در پایان آزمایش بود. هدایت الکتریکی آب در طول آزمایش دارای تغییرات بود و در پایان آزمایش در تیمارهای حاوی کتان و پلی پروپیلن به ترتیب 1/32970 و 3/51900 میکروموس بر سانتیمتر رسید. این آزمایش نشان داد که امکان بکار گیری پراچه کتانی به عنوان بستر نشست باکتریایی در یک سازگان مدار بسته پرورشی ماهی وجود دارد.

    کلیدواژگان: پالایشگر زیستی باکتریایی، بستر نشست، پارچه کتانی، سازگان مدار بسته، کیفیت آب
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • تاثیر پروبیوتیک تپاکس آبزیان (AQUALASE) بر رشد، بقاء و فاکتورهای خونی ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi)
    مژگان خدادادی*، علی ناصری، مهران جواهری صفحات 23-41
    مخمرها منبع پروتئین و متشکل از مجموع گروه های ویتامین B هستند و به طور موفقیت آمیزی به عنوان مکمل در جیره ماهیان بکار می روند. هدف از این تحقیق ارزیابی اثرات پروبیوتیکی تپاکس آبزیان، بر روی رشد، بازماندگی، پارامترهای خونی و ایمنی در ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi) بود. پژوهش در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار در تابستان 1395 انجام شد که شامل تغذیه ماهیان بنی با جیره های غذایی حاوی صفر (تیمار شاهد)، 05/0 (تیمار 1)، 1/0 (تیمار 2)، 15/0 (تیمار 3) درصد پروبیوتیک بود. ماهیان بنی با میانگین وزن 95/0±22/16 گرم به صورت تصادفی در 12 تانک 300 لیتری با تراکم 30 ماهی در هر تانک توزیع شدند. پس از 60 روز غذادهی با جیره های آزمایشی در انتهای دوره شاخص های رشد و شاخص های خونی بررسی شدند. نتایج نشان داد که این پروبیوتیک به طور معنی داری شاخص های رشدی نظیر وزن (بالاترین میزان 37/24)، ضریب رشد ویژه (بالاترین میزان 49/1)، ضریب تبدیل غذایی (بالاترین میزان 29/1)، نسبت بازده غذایی (بالاترین میزان 77/0)، نسبت بازده پروتئین (بالاترین میزان 16/2) و ضریب رشد روزانه (2/2 بالاترین میزان) را بهبود داده و بهترین عملکرد را در تیمار 3 با 5/1 درصد پروبیوتیک نشان داد. در مورد شاخص های خونی هموگلوبین (g/dI 42/12)،MCH (10-1 µm377/1) و MCHC (10-1 µm307/7) در تیمار 3 تحت تاثیر پروبیوتیک موردبررسی افزایش نشان دادند. با توجه به تاثیر مثبت پروبیوتیک تپاکس آبزیان بر روی شاخص های رشدی و نیز بر هموگلوبین خون ماهی بنی، پروبیوتیک می تواند به عنوان یک بهبوددهنده رشد (به خصوص در دوز 5/1 درصد) در پرورش ماهی بنی استفاده شود.
    کلیدواژگان: پروبیوتیک تپاکس آبزیان، رشد، بقاء، فاکتورهای خونی، ماهی بنی
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • تاثیر روش غذادهی اتوماتیک و دستی بر شاخص های رشد و بازماندگی میگوی پاسفید غربی (Litopenaeus vannamei)
    مهرداد محمدی دوست، امین طبیبی، لفته محسنی نژاد*، آرش جاهدی، فاطمه حکمت پور صفحات 43-49

    غذا 60درصد هزینه تولید میگو را در بر می گیرد .بنا براین نوع غذا و مدیریت غذادهی اهمیت زیادی دررشد میگو و کاهش هزینه های تولید دارد. غذادهی می بایست بر اساس احتیاجات غذایی و زمانی که میگو نیاز دارد انجام گیرد.تعیین تعداد نوبت های غذادهی روزانه و درصد غذادهی بستگی به گونه پرورشی،وزن ومیزان تولیدات طبیعی آب و شرایط آب وهوایی منطقه دارد. در این مطالعه شاخص های رشد و بازماندگی میگو در دو روش دستی و غذاپاش اتوماتیک با هم مقایسه شدندنتایج این تحقیق نشان داد شاخص های رشد ویژه ، روزانه ،رشد نهایی و بازماندگی میگو هایی که در روش غذادهی با غذاپاش اتوماتیک غذادهی شده بودند ، بطور معنا داری افزایش نشان داد(05/0< P) و ضریب تبدیل غذایی کاهش نشان می دهد (05/0< P). لذا بر اساس این مطالعه می توان بیان کرد ،در صورتی که غذا دهی با غذا پاش اتوماتیک، همیشه غذا در دسترس میگو ها قرار می گیرد که رشد میگوها مناسبتر و تولید اقتصادی تر است از غذا دهی دستی می باشد.

    کلیدواژگان: غذاده اتوماتیک، مدیریت غذادهی، میگو
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی شکل، ساختار و عملکرد فلس در برخی گونه های ماهیان
    سید علی اکبر هدایتی*، طاهره باقری، مهسا یازرلو صفحات 51-61

    فلس ماهیان معمولا به عنوان یک ابزار ساده، اما موثر برای مطالعه شرایط زندگی ماهی مورد استفاده قرار میگیرد. فلسها نه تنها نشان دهنده تغییرات متابولیکی بدن ماهی میباشند بلکه منعکس کننده شرایط اکولوژیکی زیستگاه ماهیان نیز هستند. در تحقیق حاضر به بررسی روش ها و ابزارهای مطالعه ساختارها و بررسی ریز ساختارهای سطحی فلس، ساختارهای اکوفیزیولوژیکی فلس ها و تنوع گونه ای فلس ها در ماهیان غضروفی، مار ماهیان و گربه ماهیان پرداخته شده است. در مجموع مشخص شد که فلس ها در سفره ماهیان و سپر ماهیان مشخصا تنها به صورت چند ردیف دندانک های بزرگ بر روی بدن ماهی یافت می شوند و گاهی اوقات تغییر شکل می یابند و به صورت خار در می آیند. یک فلس پلاکویید مشخصا شامل یک صفحه قاعده ای پهن و مستطیلی است که در لایه بالایی درم فرورفته و یک نوک تیز یا خار که به سمت عقب از سطح اپیدرم به بیرون زده است. اگر چه برخی از مار ماهیان دارای فلس مشخصی نیستند ولی در بسیاری از مارماهیان فلس های سیکلویید کوچک و بیضوی وجود دارد که بر روی پوست قرار میگیرد. گربه ماهیان عموما فلس واضح و یکنواخت ندارند و بدن آنها اغلب برهنه است که در بعضی از گونه ها پوست از مخاط پوشیده شده و در تنفس جلدی و در برخی پوست با صفحات استخوانی موسوم به اسکیوت پوشانده شده است. در نهایت از بین گروه های مورد بررسی، به جز گربه ماهیان وجود ساختار واضح و پوستی فلس در همگی تایید شد.

    کلیدواژگان: آبزی، تنوع زیستی، پوست، فیزیولوژی، فلس
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • اثرات سطوح مختلف پکتین بعنوان پربیوتیک طبیعی در جیره غذایی بر ایمنی، سیستم دفاع آنتی اکسیدانی میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei)
    ولی الله جعفری*، حمیدرضا نصیری، سید حسین حسینی فر، محمد مازندرانی، هین وان دوان صفحات 63-73

    هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات پکتین استخراج شده از پوست پرتقال به عنوان یک پربیوتیک طبیعی بر شاخص های همولنف، شاخص های ایمنی غیر اختصاصی، سیستم دفاع آنتی اکسیدانی، گوارشی میگوی پا سفید غربیLlitopenaeus vannamei بود. بدین منظور میگوی پا سفید غربی با میانگین وزنی 3 گرم و در چهار تیمار؛ شاهد(بدون پکتین)، و وسه تیمار 5/0، 1 و 5/1 درصد پکتین بودند. میگو ها به مدت 2 ماه با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. مصرف پکتین سبب بهبود تعداد هموسیت کل در همه گروه های تغذیه شده با پکتین، هموسیت هیالینه در گروه تغذیه شده با پکتین 1 درصد و هموسیت گرانولار بزرگ در گروه تغذیه شده با سطح 5/1 درصد پکتین نیز گردید (05/0 > P). ولی بر بازماندگی میگو ها و میزان لیزوزیم، پروتئین کل و گلوکز اثر معنی داری نداشت (05/0 > P). آنزیم های آنتی اکسیدانی در پژوهش حاضر نشان دهنده افزایش فعالیت کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در تیمارهای 5/0 و 5/1 درصد پکتین بود. از نظر آماری، میزان فعالیت آنزیم مذکور در تیمار با پکتین 1 درصد و تیمار شاهد تفاوت معنی داری نداشت(05/0 > P). بیشترین میزان فعالیت فنول اکسیداز، مربوط به گروه تغذیه شده با پکتین 1 درصد بود. اما میزان فعالیت این آنزیم در دو تیمار 5/0 و 5/1 درصد تفاوت معنی داری با گروه شاهد نداشتند(05/0 > P). نتایج نشان داد، پکتین به عنوان یک پر بیوتیک طبیعی در تحریک دفاع آنتی-اکسیدانی، و بهبود سیستم ایمنی موثر هستند.

    کلیدواژگان: میگوی پا سفید غربی، سیستم ایمنی غیر اختصاصی، سیستم آنتی اکسیدانی
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
  • بررسی تاثیر محیط کشت اختصاصی حاوی عصاره سیب زمینی و موز به عنوان پری بیوتیک روی رشد مخمر ساکارومایسیس سرویسیه (Saccharomyces cerevisiae) در شرایط آزمایشگاهی
    محمد سوداگر*، بیتا سادات سیدالنگی، محمد مازندرانی، حمیده ذکریائی، سیده صدیقه حسینی صفحات 75-83
    هدف از تحقیق حاضر تاثیر خاصیت پری بیوتیکی سیب زمینی و موز روی رشد مخمر ساکرومایسس سروسیه (Saccharomyces cerevisia) بود. برای انجام این آزمایش، مخمر به صورت لیوفیلیزه تهیه و پس از کشت در محیط کشت مایع سابرو دکستروز، روی محیط کشت جامد کشت داده شد؛ سپس کلنی های به دست آمده به محیط کشت اختصاصی فاقد گلوکوز و حاوی غلظت های 2، 25/6، 5/12، 25، 50، 75 و 100 درصد از عصاره سیب زمینی و موز به عنوان پری بیوتیک، تلقیح شدند و میزان رشد آن مورد سنجش قرار گرفت. میزان رشد میکروارگانیسم با توجه به منحنی رشد بررسی و جذب نوری به وسیله دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج600 نانومتر قرایت گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که رشد مخمر در هر دو محیط حاوی عصاره های موز و سیب زمینی با غلظت 100 درصد افزایش معناداری در مقایسه با سایر تیمارها داشت؛ همچنین بیشترین میزان رشد تیمارهای حاوی عصاره موز و سیب زمینی با غلظت 100 درصد با یکدیگر اختلاف معنادار داشتند. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، می توان از عصاره موز و سیب زمینی به عنوان ماده ای با خاصیت پری بیوتیکی و ارزان برای رشد مخمر ساکرومایسس سرویسیه استفاده کرد.
    کلیدواژگان: مخمر، ساکرومایسس سرویسیه، سیب زمینی، موز، پری بیوتیک
    چکیده مشاهده متن مقاله پژوهشی/اصیل زبان: فارسی
|
  • The effect of different thawing methods on some quality indicators of Otolithes ruber
    Ahmad Lallehzehi Pages 1-12

    In present study, the effect of different thawing methods on the quality of Otoithes ruber was studied. For this purpose, freshly caught fish were transferred to Chabahar Pasabandar fish processing plant. After transfer, they were frozen at -36 ° C and stored in a cold storage at -18 ° C for four months. After that, the chemical (pH, trimethylamine, thiobarbiotic acid and volatile nitrogen bases), physical (water loss, water loss after cooking) and microbial (mesophilic and psychrophilic) indices during thawing methods by water, air, refrigerator and microwave were examined. According to the results, the amount of volatile nitrogen bases and thiobarbiotic acid in all methods of thawing showed a significant difference with the control group (p <0.05) and the highest amount was related to thawing by microwave method. The lowest amount of trimethylamine was observed by refrigeration thawing method and there was a significant difference between different treatments with each other and also in the control group (p <0.05). The pH of different thawing methods increased significantly compared to the control group (p <0.05). The highest amount of water loss and water loss after cooking was observed in microwave thawing, which had a significant difference with other treatments (p <0.05). The number of mesophilic bacteria during different methods of thawing except for thawing method by air was significantly reduced compared to the control group (p <0.05) and the lowest amount of mesophilic bacterial load was observed in microwave thawing method. Psychrophilic bacteria load was significantly increased compared to other methods during refrigeration thawing method (p <0.05).

    Keywords: Freshness, Quality evaluation, Thawing, Otoithes ruber
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Performance of polypropylene and cotton sheet, as bacterial substrata, on water quality, growth and survival of carp (Cyprinus carpio Linnaeus, 1758) larvae in a recirculating culture system
    Gholamreza Rafiee *, Cobra Rahimi Pages 13-21

    An experiment was conducted to determine the efficiency of two kinds of substrata (Polypropylene and cotton sheet), as biofilter media on removal of N-compounds and fish growth in a recirculating culture system for a 6-week period. Rates of survival was significantly different between treatments(p < 0.05). The mean (± SD) initial individual weight of fish was 3.4 ± 0.20 g and the fish attained to 9.19 ± 0.53 and 7.79 ± 0.38g in treatments with cotton sheet and polypropylene, respectively at the end of experimental period. Concentration of total nitrogen, total ammonia-N and nitrate were significantly different (p < 0.05) between treatments at the end of the experiment. Concentration of total ammonia-N reached to 0.050 ± 0.0021 and 0.054 ± 0.0039 mg L-1 in cotton sheet and propylene treatments, respectively. The electro-conductivities were significantly different and attained to 970± 0.32 and 900 ± 51.3µmos/cm in treatments with cotton sheet and propylene, respectively, at the end of experiment(p < 0.05). It was concluded that cotton sheet, can be used as an efficient bacterial substrate or medium in a recirculating carp culture system.

    Keywords: Populus shaving, bacterial biofilter, Substrate, Water quality, recirculating system
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • The effects of probiotic AQUALASE on growth, survival and hematological parameters of Benni, Mesopotamichthys sharpeyi
    Mojgan Khodadadi *, Ali Naseri, Mehran Javaheri Baboli Pages 23-41
    Yeasts have been used as food additive containing protein and vitamins group B for fish nutrition. The present study was aimed to investigate the effects of probiotic, AQUALASE on growth, immunity and hematological parameters of Benii, Mesopotamichthys sharpeyi. Fish were assigned to 12 experimental tanks (with stocking rate of 30 fish per tank) as 3 experimental treatments with three replicates. The treatments were: T1: 0.05% probiotic, T2: 0.1 % probiotic, T3: 0.15% probiotic. Also, one group fed with probiotic -free diet was considered as control. After 60 feeding with experimental diets, it was recognized that probiotic improves the growth indices including: weight, specific growth rate, daily growth rate, feed and protein efficiency and also decreases feed conversion ratio. In this regard, the best results obtained in fish fed with 0.15 probiotic (T3). Survival rate values showed no significant differences between experimental groups. The values of hemeoglubin, MCH and MCHC increased only in T3. In conclusion, with regard to positive effects of AQUALASE on growth and hematology of Benii, this probiotic can be as a growth enhancer for this species.
    Keywords: AQUALASE, growth, hematological parameters, Mesopotamichthys sharpeyi
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • The effect of automatic and manual feeding method on growth and survival indices of western white shrimp
    Mehrdad Mohammadidust, Amin Tabibi, Lefteh Mohseni *, Arash Jahedi, Fatemeh Hekmatpour Pages 43-49

    60% of the cost of producing shrimp. Therefore, food type and feeding management are very important in shrimp growth and reduction of production costs. Feeding should be based on the nutritional needs of the shrimp. The number of feedings per day and the percentage of feeding depends on the breeding species, weight and amount of natural water production and climatic conditions of the region. In this study, shrimp growth and survival indices were compared in two methods manual and automatic feeder. The results of this study showed the specific growth indices, daily, final growth and survival of shrimp that were fed by automatic feeder method Showed a significant increase (P <0.05). The feed conversion ratio decreased (P <0.05). This study showed that automatic feeders are always available in the required amount of shrimp. Shrimp grow better and produce more economically than manual feeding.

    Keywords: Automatic feeder, feeding management, Shrimp
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Investigation of shape, structure and function of scales in some fish species
    Tahere Bagheri, Mahsa Yazarloo Pages 51-61

    In the present study, the methods and tools of studying the structures and the surface microstructures of the scales, the ecophysiological structures of the scales and the species diversity of the scales have been investigated in sharks, rays, eels and catfishes. The scales on the fish shield was typically found only as a few rows of large teeth on the body of the fish and sometimes deformed and become thorns. A placoid scales typically consist of a broad, rectangular base plate that sinks into the top layer of the dermis and a sharp point or spike that protrudes posteriorly from the surface of the epidermis. Although some eels do not have distinct scales, many eels have small, elliptical cycloid scales that attach to the skin. Catfish generally do not have clear, uniform scales and their bodies are often naked. In some species, the skin is covered with mucus, which is covered in skin respiration, and in some, the skin is covered with bone plates called scute. Finally, except for catfish, the existence of clear structure of skin scales was confirmed in all of studies species.

    Keywords: aquatic, Biodiversity, Skin, physiology, Scales
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • Effects of different levels of pectin as a natural prebiotic in the diet on the immune system, antioxidant defense system of leg white shrimp (Liptopenaeus vannamei).
    Valiollah Jafari *, Hamid Reza Nasiri, Seyed Hossein Hoseinifar, Mahammd Mazandarani, Hien Van Doan Pages 63-73

    The aim of this study was to investigate the effects of pectin extracted from orange peel as a natural prebiotic on hemolymph markers, nonspecific immune markers, antioxidant defense system, and digestive function of Llitopenaeus vannamei. the group fed with 1.5% pectin level (P <0.05). However, it had no significant effect on shrimp survival and lysozyme content, total protein and glucose (P >0.05). Antioxidant enzymes in the present study showed an increase in catalase and superoxide dismutase activity in 0.5 and 1.5% pectin treatments. Statistically, the activity of this enzyme in treatment with 1% pectin and control treatment was not significantly different (P >0.05). The highest phenol oxidase activity was in the group fed with 1% pectin. However, the activity of this enzyme in the two treatments of 0.5 and 1.5% were not significantly different from the control group (P >0.05). The results showed that pectin as a natural probiotic is effective in stimulating antioxidant defense, and improving the immune system.

    Keywords: Leg white shrimp, nonspecific immune system, Antioxidant system
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian
  • In vitro effect of specific culture medium containing potato and banana extracts as prebiotics on the growth of yeast (Saccharomyces cerevisiae)
    Mohammad Sudagar *, Bita Sadat Seyedalangi, Mohammad Mazandarani, Hamideh Zakariaee, Seyedeh Sedigheh Hoseini Pages 75-83
    The aim of this study was to determine the effect of prebiotic properties of potato and banana on the growth of Saccharomyces cerevisia yeast. To perform this experiment, S. cerevisia was prepared as lyophilized and after culturing in Sabouraud dextrose broth medium, it was cultured on agar culture medium; the obtained colonies inoculated to the free-glucose media containing concentrations of 2, 6.25, 12.5, 25, 50, 75 and 100 percent of banana and potato extractions as prebiotics; then, the growth rate of S. cerevisia was measured according to the growth curve and optical density was read by spectrophotometer at a wavelength of 600 nm. The results showed that the growth of S. cerevisia in both media containing banana and potato extracts at a concentration of 100% had a significant increase compared to other treatments; Also, the highest growth rate of treatments containing banana and potato extract with 100% concentration were significantly different from each other. According to the results of this study, banana and potato extract can be used as a prebiotic substance for the growth of Saccharomyces cerevisiae.
    Keywords: Yeast Saccharomyces cerevisiae, potatoes, bananas, Prebiotic
    Abstract View Paper Research/Original Article Original: Persian