بررسی تاثیر محیط کشت اختصاصی حاوی عصاره سیب زمینی و موز به عنوان پری بیوتیک روی رشد مخمر ساکارومایسیس سرویسیه (Saccharomyces cerevisiae) در شرایط آزمایشگاهی

هدف از تحقیق حاضر تاثیر خاصیت پری بیوتیکی سیب زمینی و موز روی رشد مخمر ساکرومایسس سروسیه (Saccharomyces cerevisia) بود. برای انجام این آزمایش، مخمر به صورت لیوفیلیزه تهیه و پس از کشت در محیط کشت مایع سابرو دکستروز، روی محیط کشت جامد کشت داده شد؛ سپس کلنی های به دست آمده به محیط کشت اختصاصی فاقد گلوکوز و حاوی غلظت های 2، 25/6، 5/12، 25، 50، 75 و 100 درصد از عصاره سیب زمینی و موز به عنوان پری بیوتیک، تلقیح شدند و میزان رشد آن مورد سنجش قرار گرفت. میزان رشد میکروارگانیسم با توجه به منحنی رشد بررسی و جذب نوری به وسیله دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج600 نانومتر قرایت گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که رشد مخمر در هر دو محیط حاوی عصاره های موز و سیب زمینی با غلظت 100 درصد افزایش معناداری در مقایسه با سایر تیمارها داشت؛ همچنین بیشترین میزان رشد تیمارهای حاوی عصاره موز و سیب زمینی با غلظت 100 درصد با یکدیگر اختلاف معنادار داشتند. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، می توان از عصاره موز و سیب زمینی به عنوان ماده ای با خاصیت پری بیوتیکی و ارزان برای رشد مخمر ساکرومایسس سرویسیه استفاده کرد.