شناسایی کانون های داخلی برداشت گرد و غبار و مسیرهای انتقال آن در استان هرمزگان (مطالعه موردی: منطقه کوهستک تا بندرعباس)

هدف پژوهش حاضر شناسایی کانون های داخلی تولید گرد و غبار در منطقه حدفاصل بندرکوهستک تا بندرعباس در استان هرمزگان است. داده های مورد استفاده شامل: کدهای هواشناسی ایستگاه های همدیدی منطقه، تصاویر ماهواره ای مودیس و برداشت های میدانی می باشد. روش مورداستفاده مبتنی بر مطالعات میدانی، تکنیک های دورسنجی و مدل سازی اقلیمی است که در این راستا از چهار الگوریتم بارزسازی TDI، Ackerman، NDDI، TIIDI و مدل Hysplit استفاده شده است. نتایج ارزیابی شاخص های مورداستفاده در بارزسازی گرد و غبار منطقه بیانگر کارایی بهتر الگوریتم TDI است. نتایج بارزسازی همچنین نشان داد که کانون های برداشت و تولید گرد و غبار متعددی در منطقه وجود دارند که این کانون ها در گستره وسیعی از منطقه موردمطالعه پراکنش دارند. پس از شناسایی کانون های گرد و غبار منطقه، با استفاده از نقشه های تهیه شده و مطالعات میدانی مشخص شد که سه واحد رسوبات دشت های سیلابی (Qal3)، رسوبات خاکریزهای طبیعی (Qal2) و تلماسه های ساحلی (Qdune)، بیشترین نقش را در تولید گرد و غبار منطقه به عهده دارند. مسیریابی حرکت طوفان گرد و غبار با استفاده از مدل انتشار لاگرانژی ذرات HYSPLIT نشان داد که سه مسیرکلی ورود طوفان های گرد و غبار به منطقه وجود دارد که شامل مسیر شمال شرقی، مسیر غربی و مسیر جنوب غربی می باشند. همچنین بر اساس نتایج مدل، مشخص شد که ادامه حرکت طوفان در منطقه در مسیرهای متفاوتی بوده که مسیر شمال و شمال شرقی با 30 درصد، مسیر جنوبی 25 درصد و مسیر شرقی 20 درصد از مجموع رخدادهای دوره مطالعاتی 2000 تا 2018 را شامل می شود.