تحلیل و بررسی شاخص های موثر بر ارتقاء و بهبود بهره وری نیروی انسانی (مطالعه موردی : سازمان ملی استاندارد ایران)

بهره وری به عنوان یک فلسفه و یک دیدگاه مبتنی بر استراتژی بهبود، مهمترین هدف سازمان را تشکیل  می دهد که می تواند همچون زنجیری، فعالیت های کلیه آحاد جامعه را در برگیرد. بهبود بهره وری یک تفکر و جهان بینی است مبتنی بر بالا بردن توان آفرینش و قدرت خلق و میزان استعداد تطبیق و تلفیق جامعه و سازمانها با تحولات جهان. فلسفه بهبود بهره وری در سازمانها موجب می شود منابع انسانی بهتر بتواند فکر کنند، بیندیشند، بیافریند، نوآوری کنند و نگرش سیستماتیک پیدا کنند. تفکری که هدف گیری آن به جای حال و گذشته، خلق و ساختن آینده است. هدف این تحقیق ارایه مقیاسی جامع جهت تحلیل و بررسی سنجش زیرساخت های لازم جهت ارتقاء و بهبود بهره وری نیروی انسانی در سازمان ملی استاندارد ایران  است. مطالعه حاضر یک تحقیق کاربردی است که براساس مدل بهره وری نیروی انسانی کاندوس و دبرا صورت گرفته است. این تحقیق از نظر ماهیت و روش یک تحقیق توصیفی-پیمایشی است که برای گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. برای بررسی روایی مقیاس از روش روایی محتوا، روایی سازه و روایی همگرا استفاده شده است. برای بررسی پایایی نیز آلفای کرونباخ و پایایی مرکب محاسبه شده است. تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری LISREL و SPSS صورت گرفته است.  داده های آماری نیز از سازمان ملی استاندارد ایران گردآوری شده است.که با استفاده از دیدگاه تخصصی مدیران، اساتید و کارشناسان ،و جامعه آماری مورد نظر ، شاخص های موثر بر بهره وری نیروی انسانی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج نشان داده است شاخص های  سبک مدیریت، عوامل شغلی، ویژگی سازمانی ،عوامل رفاهی کار و ویژگی های فردی کارکنان مهمترین شاخص های تاثیر گذار بر  بهره وری نیروی انسانی در سازمان می باشد. بعد از تایید پرسشنامه ها و صحت گویه های شناسایی شده ، به بررسی وضعیت هر یک از گویه ها با استفاده از آزمون فریدمن پرداخته شده است  که باتوجه به نتایج حاصل از این آزمون مشخص گردید هریک از شاخص های سنجش بهره وری نیروی انسانی در سازمان ملی استاندارد ایران به نسبت سایر شاخص ها دارای چه اهمیتی هستند .