داروینیسم اجتماعی از نگاه مایکل روس: ارزیابی نقادانه

داروینیسم اجتماعی بر خلاف آن چه که از عنوانش به نظر می رسد، بیش از آن که به داروین مربوط شود نتیجه ی تلاش های هربرت اسپنسر است. طرفداران داروینیسم اجتماعی از ایده ی بقای اصلحی که اسپنسر آن را مطرح کرد برای تحلیل و تبیین رویدادهای اجتماعی و رفتارهای اخلاقی بهره می بردند. از آن جا که داروینیسم اجتماعی دستاویزی برای حذف ضعیفان جامعه و بقای ثروتمندان و قدرتمندان شده بود و بسیاری از جنگ های بزرگ، از جمله جنگ جهانی دوم، نیز تا حد زیادی به پیروان این نظام فلسفی مربوط می شد، این فلسفه به عنوان فلسفه ای بدنام شناخته شد و منتقدانش سعی کردند آن را رد کنند. مایکل روس، از تکامل گرایان و نظریه پردازان معاصر فلسفه ی اخلاق، مانند بسیاری از فلاسفه ی دیگر، داروینیسم اجتماعی را بررسی و بازنگری کرده است. نتایج حاصل از این بررسی او را به سمت اخلاق تکاملی جدیدی سوق داده است. در این مقاله به معرفی و بررسی داروینیسم اجتماعی از دیدگاه روس می پردازیم و در پایان به این نتیجه می رسیم که قضاوت های رایج در مورد داروینیسم اجتماعی کمی عجولانه است و نقد داروینیسم اجتماعی نیاز به تامل و بررسی بیشتری دارد.