اثربخشی بهزیستی درمانی بر قند خون ناشتا، افسردگی، شادکامی و خوش بینی در بیماران دیابتی نجات یافته از ویروس کرونا

بیماران دیابتی نجات یافته از کرونا با مشکلات زیادی در زمینه سلامت مواجه هستند و یکی از روش های درمانی برگرفته از روان شناسی مثبت نگر در کاهش مشکلات مرتبط با سلامت، روش بهزیستی درمانی است. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی بهزیستی درمانی بر قند خون ناشتا، افسردگی، شادکامی و خوش بینی در بیماران دیابتی نجات یافته از ویروس کرونا بود.

مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران دیابتی نجات یافته از ویروس کرونا عضو انجمن دیابت شهر مشهد در سال 1399 بودند. تعداد 40 نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) با روش بهزیستی درمانی آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش، تست قند خون و پرسش نامه های افسردگی، شادکامی و خوش بینی بودند. داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای، تی مستقل و تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.

گروه ها در مرحله پیش آزمون از نظر قند خون ناشتا، افسردگی، شادکامی و خوش بینی تفاوت معنی داری نداشتند اما در مرحله پس آزمون از نظر هر چهار متغیر تفاوت معنی دار بود (001/0>p). به عبارت دیگر، بهزیستی درمانی باعث کاهش قند خون ناشتا و افسردگی و افزایش شادکامی و خوش بینی در بیماران دیابتی نجات یافته از ویروس کرونا شد.

بر اساس نتایج این پژوهش، درمانگران و متخصصان سلامت می توانند از روش بهزیستی درمانی در کنار سایر روش های درمانی برای مداخله های مرتبط با سلامت استفاده کنند.