ارزیابی سیاست های اجرایی دولت در تامین مسکن گروه های کم درآمد شهری (مطالعه موردی: کلان شهر مشهد)

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی سیاست های اجرایی دولت در تامین مسکن گروه های کم درآمد در شهر مشهد می باشد.

 این تحقیق از نوع تحقیقات پیمایشی است. با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و نیز به طریق رتبه بندی سیاست های اجرایی دولت (سیاست های شهرهای جدید، ساماندهی و توانمند سازی سکونتگاه های غیررسمی، مسکن مهر و نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده) در تامین مسکن اقشار کم درآمد مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرند. ابزار جمع آوری داده ها معاینه میدانی، تکمیل پرسشنامه، مصاحبه، روش کتابخانه ای و مطالعات اسنادی می باشد. پرسش نامه مورد نیاز به گونه ای طراحی شد تا قابلیت های توسعه بخشی اقتصادی، اجتماعی، نهادی- مدیریتی، ارتباطی- مشارکتی هر سیاست و همچنین قابلیت سیاست ها در بهبود شاخص های مسکن با استفاده از طیف لیکرت مشخص گردد و در نهایت میزان موفقیت سیاست های اجرا شده و نیز رتبه بندی آن ها سنجیده شود.

قابلیت های توسعه بخشی اقتصادی، اجتماعی، ارتباطی- مشارکتی و نهادی مدیریتی در رده یکم تا چهارم قرار داشته و از نظر عددی در یک سطح می باشند ودر نهایت، قابلیت طرح ها در بهبود شاخص های مسکن در بالاترین رتبه قرار داشته ودر تامین مسکن اقشار کم درآمد در کلان شهر مشهد مهم ترین نقش را ایفا نموده است.

رتبه بندی کلی سیاست های اجرا شده چهارگانه مورد بررسی در شهر مشهد برای گروه های هدف به ترتیب، سیاست شهرهای جدید در رتبه نخست، نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده، ساماندهی و توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی و مسکن مهر در رتبه های بعدی قرار می گیرند.