نقش تربیت دینی در پیشگیری از آسیبهای فضای مجازی و شبکه های اجتماعی

این مقاله‌ میکوشد نقش تربیت در پیشگیری از آسیبهای اجتماعی را بتصویر بکشد و راهکارهای تربیتی مناسبی در اینباره ارایه دهد. یکی از عوامل بسیار مهم و دگرگون‌کننده ارزشها، باورها و نگرشها، شبکه های اجتماعی هستند چرا که میتوانند با برنامه ریزیهای دقیق و کنترل شده، اندیشه مردم جامعه را شکل داده و به رفتار آنان صورت دلخواه بدهند. هدف این نوشتار، بررسی تاثیر تربیت دینی بر پیشگیری از آسیبهای شبکه های اجتماعی و همچنین تبیین ماهیت و ویژگیهای تکنولوژی است. روش پژوهش اسنادی ‌‌ تحلیلی و از لحاظ هدف، کاربردی است. نتیجه تحقیق نشان میدهد که کارکرد وسیع و پردامنه شبکه های مجازی و اجتماعی در زمینه-های مختلف، قادر است جوامع بشری را بشدت تحت‌تاثیر قرار داده و از هنجارها دور کند. بنابرین برای پیشگیری از عواقب منفی شبکه های اجتماعی در ایجاد ناهنجاریها، باید مبانی تربیت و سبک زندگی دینی را جایگزین مبانی فکری تکنولوژی غرب نمود. تربیت دینی و دینداری با تاکید بر جهانبینی توحیدی در زندگی فردی و اجتماعی، مهمترین عنصر در پیشگیری، مقابله و برخورد با انحرافها و آسیبهای شبکه های اجتماعی است. تربیت دینی یک سبک زندگی و بایدها و نبایدهایی را پیش روی انسان قرار میدهد که بازدارنده‌یی موثر در مواجهه با شبکه های اجتماعی است. این مقاله در ادامه، پیشنهادهایی تربیتی برای مواجهه با آسیبهای اجتماعی در مراکز آموزشی ارایه میدهد. آنچه مسلم است اینست که جوامعی که به نظام تعلیم و تربیت ‌بعنوان عامل بازدارندگی و کاهش آسیبهای اجتماعی توجه دارند، موفقیت مطلوبتری کسب کرده‌اند.