اثرپذیری نظریه سیاسی امام خمینی (ره) از ماهیت انسان

ارتباط و نسبت نظریه سیاسی با ماهیت انسان، از اساسی‌ترین فرضیات اجتناب‌ناپذیر نظریه‌های سیاسی است. امام خمینی (ره) نظریه سیاسی خویش را بر شناخت توحیدی انسان و با حد و رسم ماهوی معینی مبتنی کرده‌اند که ضرورتا هنجارپذیری و جهان‌شمولی نظریه ایشان مسبوق به اثبات‌پذیری نسبت آنها با نظریه سیاسی ایشان است. هدف، فهم استلزامات کمال‌طلبی بشر در نظریه سیاسی امام خمینی (ره) می‌باشد که با روش اسنادی کتابخانه‌ای صورت گرفته است. یافته‌ها نشان می‌دهند که امام خمینی (ره) با بینش توحیدی، بشر را موجودی کمال‌طلب می‌دانند که به‌دنبال استکمال خویش، به کنش‌های فردی و جمعی روی می‌آورد. امام خمینی (ره) بر اساس این بینش توحیدی از ماهیت بشر، نظریه سیاسی خود را با تمرکز بر «رفتار سیاسی وظیفه‌مدار و تکلیف‌محور»، «ثبات ارزش‌های اخلاقی در سیاست» و «جریان ولایت الهی از طریق امام امت» ترسیم نموده است. نتیجه آنکه مولفه‌های نظریه سیاسی امام خمینی (ره) انسجام و نسبت مستدل و معقولی با ماهیت انسان‌شناختی ایشان دارد.