سطوح مختلف اسانس های میخک و مرزه بر فراسنجه های تخمیری در تکنیک تولید گاز و تاثیرات ضد میکروبی آنها بر باکتری پپتواسترپتوکوکوس انئروبیوس (Peptostreptococcus anaerobius) جداسازی شده از شکمبه

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف اسانس های میخک و مرزه بر فراسنجه های تخمیری در شرایط برون تنی، دو آزمایش تولید گاز و کشت میکروبی طراحی گردید. تکنیک تولید گاز در قالب آزمایش فاکتوریل 3×3 شامل اسانس های مرزه و میخک هرکدام 3 سطح (0، 250 و 500 میلی گرم) طراحی شد. مقدار تولید گاز در طی ساعات 2، 4، 6، 8، 16، 24، 48، 72، 96 و 120 اندازه‌ گیری شد. سطوح بالای اسانس میخک در ساعات ابتدایی تخمیر باعث افزایش معنی دار گاز تولیدی گردید. در مقابل اسانس میخک در ساعات 24-8 تولید گاز را کاهش داد. در آزمایش میکروبی، سطوح مختلف اسانس های مرزه و میخک (20، 35 و 40 میکرولیتر برای هر اسانس بصورت جداگانه) و همچنین سطوح ترکیبی اسانس های مزبور (9 تیمار حاوی سطوح ترکیبی) و یک تیمار شاهد (استرپتومایسین) مورد مقایسه قرار گرفتند. بعد ازانجام کشت باکتری پپتواسترپتوکوکوس انیروبیوس در محیط کشتو تقابل آن با اسانس های مرزه و میخک مشاهده گردید تمامی تیمارهای حاوی اسانس (ساده و ترکیبی) نسبت به شاهد، تیمارهای حاوی اسانس مرزه نسبت به شاهد و سطوح ترکیبی اسانس های مزبور نسبت به سطوح ساده اثر بازدارندگی بیشتری بر رشد این باکتری داشته است. به طور کلی نتایج مرحله اول آزمایش نشان داد که استفاده از اسانس میخک باعث کاهش تولید گاز و فراسنجه‌های تخمیری شد، اما اسانس مرزه بر مقدار تولید گاز، قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم و مقدار اسیدهای چرب فرار تاثیر نداشت. نتایج حاصل از آزمایشات کشت میکروبی نیز نشان داد اسانسهای مرزه و میخک اثر ممانعت کنندگی بر رشد باکتری پپتواسترپتوکوکوس انیروبیوس داشته و در نتیجه تولید آمونیاک توسط این باکتری کاهش می یابد.