تولید و بررسی ویژگیهای آنزیم نوترکیب ریبونوکلئاز پانکراس گوسفند

همان‌طور‌که تحقیقات گوناگون نشان داده‌اند، در سال‌های اخیر، میزان مرگ‌ومیر براثر سرطان رشد چشمگیری داشته است؛ به‌همین‌دلیل است که محققان درپی تولید داروهای جدید، به‌ویژه داروهایی با اثرات جانبی کمتر، هستند. برهمین‌اساس، آنزیم ریبونوکلیاز پانکراس گوسفند نیز یکی از بهترین اورتولوگ‌ها برای آنزیم ریبونوکلیاز پانکراس گاو است که آن را در القای مرگ سلول‌های سرطانی به‌کار می‌گیرند. آنزیم گوسفندی تنها در 4 اسیدآمینه A19S، K37Q، V46F و N103E با آنزیم گاوی تفاوت دارد. در مطالعه پیش‌رو، ابتدا شکل سه‌بعدی آنزیم ریبونوکلیاز پانکراس گوسفند پیش‌بینی و سپس از‌نظر پایداری بررسی شد. درادامه، مشخصات فیزیکوشیمیایی این آنزیم با برنامه پرات پارام نیز مورد بررسی قرار گرفت. همچنین، با استفاده ازروش‌های بیوانفورماتیکی شبیه‌سازی و با‌توجه ‌به RMSF، RMSD و Gyration analyses میزان پایداری پروتئین نیز پیش‌بینی گردید. مطالعات آزمایشگاهی نیز از ‌قبیل بررسی فرار این آنزیم از RI، میزان مقاومت آن درمقابل پپسین، غلظت پروتئین تولیدی، قابلیت القای مرگ سلولی در سلول‌های سرطانی و نیز میزان فعالیت این آنزیم، انجام گرفت. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که آنزیم مدنظر پس از 22 ساعت انکوبه در مجاورت پپسین تا 90% دست‌نخورده باقی می‌ماند. میزان غلظت پروتئین تولیدی نیز mg/ml 4.78 بود که با استفاده از روش برادفورد تخمین زده شد. در این مطالعه فعالیت آنزیم ریبونوکلیاز طبیعی پانکراس گوسفند 558±22 U/mol برآورد شد. همان‌طورکه در تحقیقات گذشته نشان داده شده است، انواع RNaseA گاو و گوسفند نمی‌توانند وارد سلول شوند و درنتیجه هیچ‌گونه سمیت سلولی نشان نمی‌دهند، ولی در این مطالعه با استفاده از لیپوفکتامین، این آنزیم‌ها وارد سلول شدند و مرگ سلولی را به سلول‌های سرطانی Hella القا کردند. میزان زنده‌مانی سلول‌ها نیز به‌روش MTT assay اندازه‌گیری شد. براساس این تحقیق، مشخص شد که آنزیم ریبونوکلیاز پانکراس گوسفندی فعالیت آنزیمی و توکسیتی مشابهی با آنزیم ریبونوکلیاز پانکراس گاوی دارد و برای استفاده به‌عنوان توکسین در تولید ایمونوتوکسین‌ها جانشین مناسبی است.