بررسی کارایی جریان رقیق ساز، زمان ماند و خروج آب آلوده در مدیریت کیفی شبکه توزیع آب پس از وقوع آلودگی (مطالعه موردی: شبکه آب شرب شهر زاهدان)
سیستم های توزیع آب شهری، بخش بزرگی از زیرساختهای شهری را تشکیل میدهند. آگاهی و شناخت از منابع ورود آلاینده و چگونگی حرکت آن، سبب مدلسازی و انجام یک مدیریت بحران مناسب هنگام نفوذ این آلاینده ها به شبکه میشود. در این تحقیق به منظور شبیه سازی حرکت نیترات در خاک، معادله انتقال-پخش آلودگی خاک در MATLAB کدنویسی شد. سپس، شبکه توزیع شماره 2، آب شرب شهر زاهدان به عنوان منطقه مطالعاتی مد نظر قرار گرفت و نقاط مستعد با غلظت زیاد آلاینده در شبکه شناسایی شد. شبیه سازی شبکه بر اثر وقوع دوساعته آلودگی، با استفاده از اتصال مدل عددی EPANET و نرمافزار MATLAB مدلسازی شد. به منظور مدیریت کیفی شبکه، دو ابزار کارآمد و به صرفه زمان ماند و جریان رقیقساز معرفی شده و در کنار ابزار تخلیه آب آلوده، استفاده شدند. نتایج به کارگیری ابزار مدیریت کیفی تخلیه آب با غلظت غیرمجاز نشان داد با قطع کردن جریان به مدت 25/1 تا 4/2 بازه زمانی تزریق آلودگی به شبکه و همچنین، خروج آب به میزان 5 درصد دبی پایه لوله، میتوان از ورود آلودگی به نقاط دیگر شبکه جلوگیری کرد. برای شبیهسازی ابزار زمان ماند، شبکه به چهار منطقه نزدیک، میانه، دور و خیلی دور تقسیم شد. نتایج تحلیل کیفی شبکه بیان می کرد که زمان ماند مورد نیاز گره های ناحیه میانه، دور و خیلی دور نسبت به حالت نزدیک به ترتیب بین 25 تا 30، 50 و 67 تا 75 درصد کاهش مییابد. در ادامه، تاثیر مثبت و کارآمد جریان رقیقساز به عنوان یک راهکار مدیریت و کنترل کیفی شبکه توزیع به اثبات رسید. مقدار جریان رقیقساز لازم به منظور بهبود وضعیت کیفی آب شبکه، حدود 20 درصد دبی پایه لوله محاسبه شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.