ارزیابی کارایی روش ماسکینگام خطی در روندیابی سیل در سدهای سنگریزه ای تاخیری دوگانه
یکی از کاربردهای مهم سدهای سنگریزهای، کنترل سیل از طریق کاهش دبی اوج سیل ورودی است. بررسی اینکه چه مقدار از دبی ورودی به مخزن دارای سد سنگریزهای در شرایط جریان غیرماندگار به پاییندست منتقل میشود، اهمیت زیادی دارد. در پژوهش حاضر، روندیابی سیل در سدهای سنگریزهای تاخیری دوگانه با استفاده از 4 نمونه از دادههای آزمایشگاهی موجود و روش ماسکینگام خطی و الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات (PSO) بررسی شده و تاثیر طول سد سنگریزهای و فاصله بین دو سد و همچنین، تاثیر اندازه قطر سنگدانه ها روی ضریب K روش ماسکینگام خطی ارزیابی شده است. نتایج بیانگر آن است که مقادیر میانگین خطای نسبی (MRE) 4 آزمایش استفاده شده در پژوهش حاضر، به ترتیب برابر با 9/4، 4/3، 35/4 و 55/3 درصد و مقادیر مربوط به خطای نسبی دبی اوج (DPO) آزمایشهای یادشده نیز بهترتیب برابر با 58/1، 47/0، 86/2 و 78/1 درصد محاسبه شده که بیانگر دقت زیاد روش ماسکینگام خطی در برآورد هیدروگراف خروجی است. همچنین، نتایج نشان میدهد هرچه فاصله بین هیدروگراف ورودی و خروجی افزایش یابد، مقدار K افزایش یافته و هرچه اندازه قطر سنگدانه ها افزایش یابد، سرعت جریان افزایش یافته و به تبع آن، مقدار K کاهش مییابد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.