تغییرات رشد و محتوای اسانس اندام های شوید (Anethum graveolens) تحت تنش خشکی در واکنش به سالیسیلیک اسید

برخی از اثرات مضر محدودیت آب بر عملکرد گیاه زراعی ممکن است توسط تنظیم کننده های رشد مانند سالیسیلیک اسید کاهش یابد. بنابراین، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده  در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار برای ارزیابی تغییرات محتوای اسانس اندام های شوید (Anethum graveolens L.) در واکنش به فراهمی آب (تامین آب پس از 70، 100، 130 و 160 میلی متر تبخیر به ترتیب به عنوان آبیاری معمول و تنش های ملایم، متوسط ​​و شدید) و سطوح سالیسیلیک اسید (آب پاشی و 6/.، 1/2 میلی مولار سالیسیلیک اسید) ترتیب داده شد. فواصل آبیاری و تیمار های سالیسیلیک اسید به ترتیب به کرت های اصلی و فرعی اختصاص داده شدند. نتایج نشان داد که کلروفیل a و به ویژه کلروفیل b با افزایش تنش خشکی کاهش یافته اند. پوشش سبز زمین و وزن اندام های گیاه (شاخه و برگ، گل ها و بذرها) فقط تحت کمبود شدید آب کاهش یافتند. درصد اسانس اندام های شوید با افزایش کمبود آب تا تنش متوسط فزونی یافت، اما پس از آن با تشدید کمبود آب کم شد. بیشترین محصول اسانس بخش های رویشی و گل ها نیز در گیاهان با تنش متوسط تولید شد، اما بیشترین محصول اسانس بذرها تحت کمبود ملایم آب ثبت گردید. کاربرد خارجی سالیسیلیک اسید درصد اسانس همه اندام های شوید را، به ویژه تحت محدودیت متوسط آب، افزایش داد. محصول اسانس اندام های شوید نیز با تیمار سالیسیلیک اسید افزایش یافت. کاربرد 1/2 میلی مولار سالیسیلیک اسید در بهبود تولید اسانس شوید موثرتر بود.