اثر تجویز طولانی مدت نیترات سدیم بر عملکرد کلیه در موش های صحرایی ماده

با وجود شیوع بالاتر بیماری های کلیوی در جنس ماده، اثرات نیترات بر عملکرد کلیه عمدتا در جنس نر مطالعه شده است. هدف مطالعه حاضر تعیین اثرات تجویز طولانی مدت نیترات سدیم بر شاخص های عملکرد کلیه شامل میزان فیلتراسیون گلومرولی تخمینی (eGFR) و سطح سرمی اوره و کرآتینین در موش صحرایی ماده بالغ سالم می باشد. 

موش های صحرایی ماده ویستار به 2 گروه (10 سر در هر گروه) تقسیم شدند: گروه شاهد که آب آشامیدنی و گروه نیترات که آب آشامیدنی حاوی 100 میلی گرم در لیتر نیترات سدیم به مدت 9 ماه دریافت کردند. وزن بدن، سطح سرمی اوره و کرآتینین در ابتدا و انتهای مطالعه اندازه گیری و eGFR محاسبه شد. هم چنین سطح متابولیت های اکسید نیتریک (NOx) در سرم و بافت کلیه موش های صحرایی ماده در انتهای مطالعه اندازه گیری شد.

در انتهای مطالعه، وزن موش های صحرایی و هم چنین سطح سرمی اوره و کرآتینین در گروه شاهد به طور معنی دار بالاتر و سطح eGFR به طور معنی دار پایین تر از ابتدای مطالعه بود. نه ماه دریافت نیترات سدیم از طریق آب آشامیدنی، مانع از افزایش وزن و هم چنین افزایش سطح سرمی اوره و کرآتینین و کاهش سطح eGFR گردید. هم چنین گروه تیمار شده با نیترات سدیم دارای سطح بالاتر سرمی و کلیوی NOx در انتهای مطالعه بودند.

تجویز نیترات منجر به بهبود عملکرد کلیه در موش های صحرایی ماده بالغ سالم گردید. این اثرات مفید می تواند ناشی از افزایش سطح سرمی و بافتی NOx باشد.