فراوانی، توزیع جغرافیایی و فصلی بندپایان انگل ماکیان بومی در استان اردبیل در سال 1396

آلودگی انگل های خارجی ماکیانبومی از منابع آلودگی طیور صنعتی محسوب می شوند که موجب خسارات اقتصادی می شوند. هدف از این تحقیق مطالعه فراوانی، توزیع جغرافیایی و فصلی انگل های خارجی در ماکیان بومی استان اردبیل بود. از 1241 قطعه ماکیانبومی 17 روستا در شمال، مرکز و جنوب استان اردبیل به روش خوشه ای در سال 1396 نمونه برداری انجام شد. شیوع آلودگی در 72 قطعه (88/5%) با بیشترین آلودگی در  مرکز (27/2%) و در فصل پاییز (09/2%) بود. شپش (18/3%) با بیشترین آلودگی از جنوب (89/0%)، کنه (63/1%) از مرکز (32/0%) و مگس خانگی (07/1%) از شمال (33/0%) بود. تنوع گونه ای شامل گونه های مونوپون گالینه (72/1%) و لیپوروس کاپونیس (46/1%)، آرگاس پرسیکوس (63/1%) و موسکا دومستیکا (07/1%) بود. نتایج مطالعه بیانگر پایین بودن فراوانی آلودگی انگل های خارجی در ماکیانتحت مطالعه بود.