بررسی ویژگی های فضاهای اجتماعی مناسب در ایجاد حس تعلق به محله (مورد مطالعه: منطقه 2 شهرداری تهران)

مقدمه و هدف پژوهش:

بی شک حس تعلق افراد به مکانی که در آن زندگی می کنند، عامل مهمی در جهت پدید آمدن حس مسیولیت پذیری و در نتیجه حل بسیاری از مشکلات محله توسط ساکنین می گردد. متاسفانه با گسترش شهرها شاهد کم رنگ تر شدن این حس و نوعی بی تفاوتی نسبت به محله در ساکنین می باشیم. هدف از این پژوهش شناخت ویژگی های فضاهای اجتماعی مناسب در ایجاد حس تعلق به محله می باشد.

روش پژوهش:

این پژوهش از نوع پیمایشی است که جامعه آماری منطقه 2 شهرداری تهران بوده و بر اساس نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 411 نفر از افراد بالای 18 سال به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته است. جهت تحلیل نتایج از آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیره در نرم افزار spss بهره گرفته شده است.

بر اساس نتایج، نظم، امنیت، دسترسی، خوانایی، پیوندهای اجتماعی و کنترل اجتماعی غیررسمی ارتباط معناداری با حس تعلق افراد به محله داشته اند. تحلیل رگرسیون نشان می دهد که متغیرهای اصلی تحقیق 78 درصد از تغییرات حس تعلق به محله را تبیین می کنند.

در مجموع پیوندهای اجتماعی و خوانایی محله از مهم ترین ویژگی های فضای اجتماعی در ایجاد حس تعلق به محله می باشند که لزوم برنامه ریزی و مدیریت فضاهای محله را در کنار وجوه کالبدی آن نشان می دهد.