نقش آموزش کوهنوردان و گردشگران در تقویت و توسعه اکوتوریسم کوهستان (مطالعه موردی کوه دماوند)

هدف پژوهش:

پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سواال است که آیا آموزش کوهنوردان وگردشگران منجر بهحفاظت از محیط زیست، تقویت جوامع محلی، توریسم پایدار و توسعه اکوتوریسم می شود؟ و همچنین کاهش معضلاتزیست محیطی را به دنبال دارد؟ اکوتوریسم کوهستان موجب ارتقاء و تشویق رفتار توریسمی مسیولیت پذیرانه، حفظ وبقای مکانهای طبیعی، حیات وحش و اکوسیستمها، شناخت فرهنگ محلی و شیوه های زندگی سنتی و در نهایت طرحریزی اشکال پایدار و مناسب زندگی برای مردم و افرادی که در نواحی و جوامع دور دست زندگی می کنند، خواهد شد.

روش پژوهش:

تحقیق حاضر به شیوه توصیفی انجام شد و دیدگاه افراد مورد ارزیابی قرار گرفت در این پژوهش،کوهستان دماوند به عنوان مورد مطالعه انتخاب شده با توجه به اینکه دماوند به عنوان بلند ترین قله خاورمیانه، باانبار ذخیره تنوع زیستی محسوب می شود همچنین تنها یک اثر طبیعی نیست از » اندمیک « داشتن 72 گونه گیاهیجنبه های دیگر نظیر زمین شناسی نیز بسیار با اهمیت است. و قابلیت ثبت جهانی را نیز دارا است. و بایستی مشکلاتیکه در راه ثبت جهانی آن وجود دارد بر طرف گردد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته می باشد به منظوراندازهگیری قابلیت اعتماد، از روش آلفای کرونباخ و با استفاده از نرم افزار spss انجام گردیده است.

با بررسی شاخص آموزش مشخص شد که مولفه آموزش عامل تقویت اکوتوریسم کوهستان می باشدیعنی هر چه میزان این مولفه بالاتر باشد میزان تقویت و رشد اکوتوریسم کوهستان دماوند نیز بالاتر می باشد. آموزش ازدو فاکتور آموزش رسمی و غیر رسمی نشات گرفته است. در پایان تحقیق راهکارهایی همانند تلاش برای طراحی وثبت پارک ملی دماوند، تدوین طرح جامع برای گردشگری کوهستان با استفاده از تجربیات کوهنوردان و جوامع محلی،آموزش راهنمایان کوهستان و الگوبرداری از دوره های مشابه در کشورهای موفق در امر راهنمایان، تاسیس شرکتتوسط مردم محلی برای رونق گردشگری و ارایه خدمات و تسهیلات به گردشگران و طراحی شناسنامه و نقشه جامعبرای کوهستان دماوند ارایه گردید که امید است با عمل به آنها تقویت و رشد اکوتوریسم کوهستان دماوند را شاهد