سنتز نانولیپوزوم حاوی عصاره چای سبز و داروی دوکسوروبیسین به منظور بررسی سمیت آن بر سلول های رده سرطان سینه

شیمی درمانی به عنوان یکی از موثرترین و رایج ترین روش های درمانی سرطان است. مقاومت چند دارویی و عوارض جانبی دارویی از موانع بزرگ بر سر راه یک شیمی درمانی موفق به شمار می آید. برای مقابله با این محدودیت ها و دستیابی به اثربخشی بهتر داروها، درمان ترکیبی مبتنی بر نانو سامانه ها یک رویکرد امیدوارکننده را پیشنهاد می دهد. هدف این مطالعه، سنتز، مشخصه یابی و بررسی اثر هم افزایی نانولیپوزوم های بارگذاری شده با داروی دوکسوروبیسین و اپی گالو کاتچین-3-گالات بر روی رده سلولی سرطان سینه MCF-7 می باشد. در مطالعه حاضر نانولیپوزوم ها با استفاده از روش بارگذاری غیرفعال و آب پوشانی لایه نازک تهیه گردید. توزیع اندازه، پتانسیل زتا، میزان بارگذاری، منحنی رهایش دارو و سمیت نانولیپوزوم ها بعد از تهیه اندازه گیری شد. میانگین قطر نانولیپوزوم ها 6.0 ± 5/82 نانومتر، بار سطحی آن ها 2/24˗ میلی ولت و میزان بارگذاری داروها در حدود 80 درصد به دست آمد. تعامل داروی دوکسوروبیسین و اپی گالو کاتچین-3-گالات با نانولیپوزوم ها از طریق پیوند الکترواستاتیک و واندروالسی بوده و اپی گالو کاتچین-3-گالات بر روی منحنی رهایش دوکسوروبیسین اثر کاهشی گذاشته درصورتی که اختلاف مشاهده شده معنی دار نمی باشد. داده های سمیت نشان می دهد استفاده هم زمان این دو دارو منجر به افزایش سمیت سلولی می شود. نانولیپوزوم های حاوی دوکسوروبیسین در درمان تک دارویی با غلظت 3-10×5 میکرومولار قادر به کاهش زنده مانی به زیر 50 درصد نبوده، اما در ترکیب با اپی گالو کاتچین-3-گالات باعث کاهش درصد زنده مانی به زیر 50 درصد می شود و درنتیجه میزان مصرف داروی شیمیایی دوکسوروبیسین به میزان چشم گیری کاهش می یابد. درنتیجه تجویز هم زمان اپی گالو کاتچین-3-گالات با دوکسوروبیسین می تواند کاندید مناسبی برای شیمی درمانی باشد.