بررسی اثرات رفاه ذهنی و شفافیت مالی بر تمایل به سرمایه گذاری در شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران

رفاه ذهنی سرمایه گذاران از جمله مهمترین مسایل اقتصاد عصر حاضر است، چرا که این رفاه در تصمیمات و رفتارها، تاثیر دارد و می تواند به عنوان یک عامل تاثیرگذار محسوب گردد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل موثر بر رفاه ذهنی و شفافیت مالی در تامین و تمایل به سرمایه گذاری سرمایه گذاران در شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران است. 

این پژوهش از نوع توصیفی-اکتشافی و کاربردی و از نوع آمیخته است از این رو به دو بخش کمی و کیفی تقسیم می گردد. جامعه آماری این پژوهش در بخش کمی سرمایه گذاران بورس اوراق بهادار تهران و در بخش کیفی خبرگان دانشگاهی هستند. روش نمونه گیری در بخش کیفی روش گلوله برفی و در بخش کمی، روش در دسترس است حجم نمونه برابر با 384 نفر و قلمرو زمانی پژوهش سال های 1399- 1398 است. روش تجزیه و تحلیل یافته ها، تحلیل عاملی اکتشافی است و برای آزمون فرضیه ها از الگوی معادلات ساختاری استفاده شده است.

 یافته های پژوهش نشان می دهد، که رفاه ذهنی با 6 عامل و ادراک شفافیت با 9 عامل بر تمایل به سرمایه گذاری اثرگذار است. یافته ها حاکی از آن است که شش عامل (1- خشنودی از افشاء اطلاعات مالی، 2- خشنودی از پیش بینی سودهای آتی، 3- خشنودی از عدم احتمال ورشکستگی،4 - خشنودی امکان تامین مالی آسان، 5- خشنودی از پایبندی به اصول اخلاقی، 6- خشنودی از مناسبات و ارتباطات مناسب با شرکت) بر رفاه ذهنی سرمایه گذاران و 9 عامل (1- افشاء اطلاعات سرمایه گذاری های بلندمدت، 2- افشاء هزینه تحقیق و توسعه، 3- افشاء اطلاعات مخارج سرمایه ای، 4- افشاء اطلاعات شرکتهای تابعه، 5- گزارش بخشی، 6- افشاء اطلاعات تحلیل گران، 7- دسترسی سریع به اطلاعات و رسانه ها، 8- انتشارات اقدامات و تصمیمات سرمایه گذاران نهادی، 9- افشاء ویژگی های شرکت مانند اعضا غیرموظف، اندازه، اهرم مالی و سودآوری) بر شفافیت مالی شرکت ها اثرگذار است و شفافیت و رفاه ذهنی بر تمایل سرمایه گذاران موثر است.

 شفافیت و رفاه ذهنی از جمله عواملی هستند که امروزه سرمایه گذاران به آن در تصمیم گیرهای خود اهمیت می دهند. شفافیت در واقع به معنای در دسترس بودن اطلاعات مالی برای سرمایه گذاران است که می تواند محرک آنها در مشارکتهای اقتصادی باشد و بر رفاه ذهنی، که یک عامل درونی است تاثیر گذار باشد و طبق یافته های پژوهش هر چه میزان رفاه ذهنی افزایش یابد؛ تمایل به سرمایه گذاری نیز افزایش می یابد.