بررسی آسیب پذیری مدارس بخش مرکزی شهریار در مقابل زلزله (مدیریت بحران شهری)

 به منظور برآورد لرزه خیزی شهرستان شهریار، ابتدا ویژگی های زمین شناختی و لرزه زمینساختی منطقه مورد مطالعه قرار گرفته، گسل های لرزه زا در داخل و اطراف شهرستان تا شعاع 13 کیلومتری شناساییگردید و با استفاده از لرزه های ثبت شده در منطقه، نقشه لرزه خیزی شهرستان تهیه شده و به روش گوتنبرگ بیشترپارامترهای لرزه خیزی تعیین شد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی آسیب پذیری مدارس بخش مرکزی آموزش و پرورش شهریار، در مقابل زلزله با توجه به موقعیت قرارگیری شهرستان که در پهنه ای با خطر نسبی خیلی زیاد قرار گرفتهاست، می باشد.

پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و روش تحقیق آن به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد که از روشکتابخانه ای و میدانی استفاده شده و از روش گوتنبرگ نیز بهره گرفته شده است.

این نتیجه بدست آمد که: 30 درصد از ساختمان های مدارس این منطقه فاقد سیستم مقاوم جانبی بوده ونیاز به مقاوم سازی یا نوسازی دارند. در مطالعه موردی نیز وضعیت 8 مدرسه به طور ویژه بررسی گردید. جهت کاهش تلفات و خسارات، تشکیل ستادهای مدیریت بحران فعال در مدارس برای تعیین وظایف گروه های دانش آموزی وافزایش سطح آگاهی و مهارت آنان در مواجهه با زلزله پیشنهاد می گردد.