ارزیابی خطر فرسایش آبی حوزه آبخیز کسیلیان با مدل ایکونا و فناوری های RS و GIS

رشد و توسعه فعالیت های بشری همراه با تغییر کاربری اراضی، تخریب منابع و متعاقب آن فرسایش خاک در طولانی مدت مانع توسعه پایدار محیط زیست خواهد شد. در این پژوهش با هدف بررسی خطر فرسایش و شناخت مناطق حساس به فرسایش آبی در حوزه آبخیز کسیلیان، از فن آوری سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی در چارچوب مدل ایکونا استفاده گردید. این مدل با 4 لایه شیب، زمین شناسی، پوشش گیاهی و کاربری اراضی آغاز و با تهیه دو لایه فرسایش پذیری و حفاظت خاک، پتانسیل خطر فرسایش را مورد ارزیابی قرار داد. حوزه مورد مطالعه با وجود کلاس شیب خیلی زیاد و سازند شمشک با خاک های حساس به هوازدگی، در کلاس فرسایش پذیری زیاد قرار دارد. اما وسعت بالای کلاس متوسط و خیلی زیاد حفاظت همراه با پوشش جنگل فرسایش را تعدیل کرده است. در مجموع، 26/26 درصد در کلاس متوسط خطر فرسایش، 44/25 درصد در کلاس خطر فرسایش کم، 83/18 درصد در کلاس خطر فرسایش خیلی کم، 55/18 درصد نیز در کلاس خطر فرسایش زیاد و 92/10 درصد از سطح حوزه کسیلیان نیز در کلاس خطر فرسایش خیلی زیاد قرار دارد. مرتع و قسمت هایی از اراضی کشاورزی در رتبه اول وسعت کلاس خطر فرسایش خیلی زیاد و بخش های جنوبی اراضی جنگلی در کلاس خطر فرسایش زیاد قرار گرفته اند. این مدل می تواند مناطق مستعد فرسایش را با حداقل زمان، با سرعت و دقت کافی در حوزه های آبخیز نشان دهد و برای تصمیم گیران و برنامه ریزان حفاظت خاک در حوزه های آبخیز فاقد آمار مورد استفاده قرار گیرد.