بررسی تاثیر فضای شهری بر احساس امنیت زنان (نمونه موردی: محله جهانگیرآباد خرم آباد)

به دنبال گسترش شهر و شهرنشینی در دوران معاصر و هم زمانی آن با تحولات فرهنگی زاده ی مدرنیسم، جهان شاهد حضور پررنگ تر زنان در عرصه های اجتماعی و اقتصادی بوده است. به تبع این حضور، موضوعات تازه ای در باب فضاهای شهری و زنان مطرح می شود. یکی از این مسایل، وجود فضاهای فاقد امنیت در شهرهاست که باعث ایجاد حس ناامنی در شهروندان، خصوصا زنان به عنوان یک قشر آسیب پذیر می شود. در همین راستا هدف این پژوهش تاثیر فضای شهری بر احساس امنیت زنان در محله حاشیه نشین جهانگیرآباد در شهر خرم آباد می باشد. در این پژوهش از نظریات پنجره شکسته ولسون و کینگ، فضای قابل دفاع نیومن، چشم های خیابان جیکوبز، نظریه پیشگیری از جرم به وسیله طراحی محیط و نظریه فمینیستی استفاده شده است.پژوهش به روش پیمایش و با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. نمونه پژوهش را 384 نفر از زنان ساکن محله جهانگیرآباد شهر خرم آباد تشکیل می دهند. یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه مستقیم و معنادار بین فضای شهری و احساس امنیت زنان است. در مقایسه نقش ویژگی های کالبدی فضای شهری بر احساس امنیت بیش از ویژگی های غیر کالبدی آن است.