تاثیر 12 هفته تمرین تاباتا در آب بر مقاومت به انسولین، آپولیپوپروتئین A و آپولیپوپروتئین B در زنان چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

محدودیت در رژیم غذایی و فعالیت بدنی به عنوان یک اولویت برای درمان بیماران سندرم تخمودان پلی کیستیک از سوی متخصصین توصیه می شود. هدف از انجام تحقیق حاضر تبیین تاثیر 12 هفته تمرین تاباتا در آب بر مقاومت به انسولین، آپولیپوپروتیین A و آپولیپوپروتیین B در زنان چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بود.

بدین منظور از بین زنان چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک شهر اصفهان 30 نفر داوطلبانه انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه 15 نفره (متفورمین+تمرین تاباتا) و گروه (متفورمین) تقسیم شدند. پس از 12 ساعت ناشتایی و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین خونگیری انجام شد. در ادامه گروه تجربی برنامه تمرینات تاباتا در آب را به مدت 12 هفته،  3 جلسه در هفته به مدت 40 دقیقه متشکل از دوره های 4 دقیقه ای (20 ثانیه فعالیت و 10 ثانیه استراحت) انجام دادند. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده ها از آزمون های شپیرو ویلک، تحلیل واریانس دو طرفه و آزمون تعقیبی بن فرونی استفاده شد.

نتایج نشان داد تمرین باعث کاهش معنی دار مقاومت به انسولین در گروه تمرین (0001/0P=) شد. اما تمرین بر آپولیپوپروتیین A و آپولیپوپروتیین B در زنان چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تاثیر معنی داری نداشت.

با توجه به تاثیر معنی دار تمرینات تاباتا در آب بر مقاومت به انسولین و عدم تاثیر معنی دار بر آپولیپوپروتیین A و آپولیپوپروتیین B، به نظر می رسد درک مزایای تمرینات منظم تاباتا در زنان چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک نیاز به مطالعات بیشتری دارد.