تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی پر شدت وتداومی با شدت متوسط بر بیان ژن های PGC-1α و ERRα در بافت چربی زیر جلدی رت های نر

PGC-1α وERRα  در تعامل با یکدیگر برای رونویسی ژن های درگیر در متابولیسم انرژی عمل می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی پاسخ این دو فاکتور به تمرینات تناوبی پر شدت (HIIT) و تداومی با شدت متوسط (MIT) در بافت چربی زیر جلدی رت های نرسالم بود.

در مطالعه تجربی حاضر، تعداد 24 سر رت نر به سه گروه مساوی HIIT، MITو کنترل تقسیم شدند.  گروه های تمرینی (به جز کنترل) به مدت 8 هفته در برنامه های تمرینی شرکت کردند. گروه HIIT در سه هفته پایانی به 4 مرحله دویدن در 4 دقیقه با شدت 90  تا 100 درصد VO2max و 4 مرحله دویدن در 3 دقیقه در 50 تا 60 درصد VO2max و گروه MIT  به 37 دقیقه دویدن در 65 درصد VO2max رسیدند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، بافت چربی زیر جلدی برداشته شد. روش RT-PCR برای اندازه گیری بیان ژن ها استفاده شد. تحلیل داده ها  با آزمون آنووا یک طرفه و تعقیبی توکی در سطح معنا داری 05/0≥P  انجام شد.

در بیان PGC-1α و  ERRα در پروتکل HIIT در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معنی دار مشاهده گردید (001/0≤ P). بیان PGC-1α در پروتکل تمرینی MIT در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی دار (001/0≤ P) و در ERRα عدم معنی داری نشان داد (052/0=P).

یافته ها نشان داد که بیانPGC-1α  وERRα در بافت چربی زیر جلدی فاکتوری تمرین پذیر می باشد. تاثیر تمرینات HIIT به میزان قابل توجهی بیشتر بود.