بررسی اثر تمرین هوازی بر بیان ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروق- (VEGF- B) Bو وضعیت آنتی اکسیدانی تام (TAS) بافت قلب در موش های صحرایی دیابتی

دیابت با هایپرگلایسمی و افزایش استرس اکسیداتیو باعث اختلالات قلبی و عروقی شده، بدین ترتیب سبب بروز بیماری های شریان کرونری یا پرفشارخونی سیستمیک می شود. از این رو هدف از مطالعه اخیر بررسی اثر تمرین هوازی بر بیان ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروق-B (VEGF- B) و وضعیت آنتی اکسیدانی تام (TAS) بافت قلب در موش های صحرایی نر دیابتی بود.

پژوهش حاضر از نوع تجربی است و در آن 30 سر موش صحرایی نر بالغ به 3 گروه 10 تایی شامل گروه دیابت تمرین، دیابت کنترل و سالم کنترل تقسیم شدند. موش های گروه های دیابتی از طریق تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. برنامه تمرینی ورزشی شامل 6 هفته تمرین روی نوارگردان بود. 24 پس از ساعت از آخرین جلسه تمرین برای بررسی اثر تمرین، نمونه های بافت قلب به منظور اندازه گیری بیان ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروق-B و TAS تام استخراج گردید. برای مقایسه بین گروهی و اختلاف معنادار بین گروه ها از تحلیل واریانس یک طرفه با سطح آماری (05/0˂P) استفاده گردید.

پس از یک دوره تمرین استقامتی یافته ها نشان داد که میزان بیان ژن VEGF-B و TAS در گروه دیابت تمرین نسبت به دیابت کنترل افزایش معنادار داشته است (001/0P=)، اما برای میزان بیان ژن VEGF-B و TAS بین دو گروه دیابت تمرین و سالم کنترل به ترتیب عدم تفاوت معنادار (364/0P=) و تفاوت معناداری (033/0P=) مشاهده شد.

به نظر می رسد تمرین استقامتی دارای اثر مثبت بر میزان بیان ژن VEGF-B و سطح TAS بافت قلب موش های دیابتی است و می تواند باعث بهبود قلب دیابتی شود.