تاثیر شش هفته تمرین تناوبی خیلی شدید بربیان P53 و SRF در بافت تومور موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

سرطان پستان، یکی از دلایل رایج مرگ و میر و شایع در زنان است. آنژیوژنز نقش مهمی در توسعه و متاستاز تومور دارد. اثر تمرین های ورزشی بر مهار یا کاهش فرایند آنژیوژنز در بافت تومور روشن نیست. لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی آثارکمک درمانی تمرین تناوبی خیلی شدید بر بیان عوامل آنژیوژنزی P53 (Tumor suppressor protein) و SRF (Serum response factor) بافت تومور سرطان پستان در موش های ماده بود.

16 سر موش بالبc (سن 4 تا 5 هفته ای و با میانگین وزن 2 ±20 گرم) تصادفی به دو گروه تومور-استراحت Rest-Tumor) ((کنترل) و تمرین تناوبی خیلی شدید- تومور HIIT-Tumor) یاHigh Intensive Intermittent Training - Tumor (تقسیم شدند. بعد از سازگار شدن با محیط، سلول های سرطانی نوع آدنوکارسینومای موشی، به موش ها تزریق شد. بعد از دو هفته، گروه تمرین تناوبی به مدت یک هفته با نوارگردان آشنا شدند . پس، گروه HIIT- Tumor به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته، هر جلسه به مدت 60 دقیقه و با تناوب 2 دقیقه دویدن روی نوار گردان و 2 دقیقه استراحت، پروتکل تمرینی خود را انجام دادند. 48 ساعت بعد، موش ها بی هوش و قربانی شدند. سپس، بافت تومور جدا و در دمای 70- درجه سلسیوس نگهداری شد. مراحل استخراج RNA (Ribonucleic acid) بر اساس پروتکل ترایزول ساخت شرکت Invitrogen و ساختن cDNA (Complementary deoxyribonucleic acid) طبق دستورالعمل کیت سنتز cDNA انجام شد. مراحل Real Time-PCR بر اساس دستورالعمل SABER-Green انجام و داده ها جمع آوری گردید.

داده های پژوهش نشان داد، تمرین HIIT موجب کاهش 27/5 برابری SRF و افزایش 97/5 برابری P53 در گروه "تمرین تناوبی خیلی شدید- تومور" نسبت به گروه "تومور- استراحت" شد(p <0.01).

تمرین HIIT از راه کاهش SRF و افزایش P53 باعث سرکوب تومور و مانع از پیشرفت سرطان می شود.