مروری بر مواد رنگزای خوراکی، فرصت ها، چالش ها و رویکردها

مصرف کنندگان خوراکی ها در سطح جهانی در جستجوی غذای دلپذیر و جذاب از لحاظ مزه و ظاهر می باشند. هم زمان بدنبال ایمنی و شفابخشی آن نیز هستند. رنگ غذا یک عامل اصلی و از جمله مهم ترین خواصی است که موجب پذیرش و انتخاب آن می شود. مواد رنگزا می توانند موجب افزایش و یا پوشش رنگ طبیعی غذا شده، به غذا هویت ببخشند و یا تزیین کنند. در زمان فرآوری غذاها مقدار قابل توجهی از رنگ اصلی آنها از دست می رود. با مصرف مواد رنگزای سنتزی و یا طبیعی خوراکی این نقص بر طرف می شود. با توجه به عوارض جانبی رنگ های سنتزی از قبیل مسمومیت زایی متعدد در کوتاه و دراز مدت، واکنش های حساسیت زایی، اثرات رفتاری و عصبی و همچنین آگاهی های مصرف کنندگان امروزه بسیاری از رنگ های خوراکی سنتزی با نوع طبیعی جایگزین شده اند. علاوه بر این رنگ های طبیعی دارای خواص ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی و درمانی در برابر بیماری ها و اختلالات تندرستی نیز هستند. آنتوسیانین ها، کاروتنوییدها، ترکیبات فنلی، مشتقات حاصل از چغندر قرمز، آناتو، کلروفیلن ها و برخی کیورکیومینویید ها از جمله مواد رنگزای طبیعی پرمصرف می باشند که بر اساس قانونمندی در دسترس همگان قرار می گیرند. هدف از این گزارش فراهم آوردن رویکردی علمی در حوزه مواد رنگزای خوراکی سنتزی/  طبیعی مجاز و رایج است. همچنین فناوری های صنعتی و زیستی مورد استفاده در بهینه کردن جذابیت های غذایی، تاریخ مصرف، پایداری، تمایلات عمومی به آنها و چشم انداز آینده این صنعت شرح داده می شود.