تاثیر اوره و سولوپتاس بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت فوق شیرین (Zea mays var Basin) در پاسخ به رژیم های مختلف آبیاری
این پژوهش به منظور بررسی تاثیر کاربرد کود اوره و سولوپتاس و کمبود آب آبیاری بر خصوصیات مختلف مورفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ذرت فوق شیرین رقم Basin و در مزرعه انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال 1395 در مجتمع کشاورزی و دامپروری ورامین اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل سه سطح تنش کمبود آب بر اساس آبیاری 15 (شاهد)، 30 (تنش متوسط) و 45 (تنش شدید) درصد ظرفیت زراعی، چهار سطح کود اوره شامل صفر (شاهد)، 150، 200 و 250 کیلوگرم در هکتار و چهار سطح کود پتاس از منبع سولوپتاس شامل صفر (شاهد)، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار بودند. نتایج این تحقیق نشان داد برهمکنش رژیم های آبیاری و کودهای شیمیایی بر طول و عرض برگ، تعداد ردیف دانه، وزن هزار دانه، فتوسنتز و آنزیم کاتالاز معنی دار بود. در شرایط تنش متوسط، بهینه عملکرد دانه از تیمار 150 کیلوگرم در هکتار کود اوره و 200 کیلوگرم در هکتار کود سولوپتاس به دست آمد. همچنین، در شرایط تنش شدید، بیشترین میزان فتوسنتز و فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار شاهد مشاهده گردید. به طورکلی، می توان نتیجه گرفت کاربرد توام 150 و 200 کیلوگرم در هکتار کود اوره و سولوپتاس موجب افزایش 37.89 % عملکرد دانه نسبت به شاهد تحت شرایط تنش متوسط شد که نشان دهنده توانایی کودهای شیمیایی در افزایش عملکرد، اجزای عملکرد و همچنین افزایش فتوسنتز در شرایط تنش بوده و در بروز مقاومت در گیاه ذرت فوق شیرین و کاهش افت شدید عملکرد بسیار موثر است. در نهایت، کاربرد 150 و 200 کیلوگرم در هکتار کود اوره و پتاس در شرایط تنش متوسط جهت حصول عملکرد بهینه و رشد مطلوب ذرت فوق شیرین توصیه می گردد.
آنزیم ، اجزای عملکرد ، ذرت دانه ای ، کم آبی ، مناطق خشک
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.