بررسی واکنش عملکرد دانه و برخی صفات زراعی ارزن دم روباهی (.Setaria italica L) به محلول پاشی تنظیم کننده های رشد در شرایط تنش خشکی

به منظور ارزیابی تاثیر تنظیم کننده های رشد بر عملکرد و ویژگی های مورفوفنولوژیکی ارزن دم روباهی در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با 3 تکرار در دو سال زراعی 1396 و 1397 در مزرعه آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند انجام شد. تنش خشکی به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل (آبیاری در حد 100، 70 و 30 درصد نیاز آبی گیاه به ترتیب شاهد، تنش متوسط و شدید) و محلول پاشی تنظیم کننده های رشد به عنوان عامل فرعی در پنج سطح شامل (عدم محلول پاشی، محلول پاشی اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار، پوتریسین 1 میلی مولار، اسید هیومیک 1.5 کیلوگرم در هکتار و متانول 25 درصد حجمی) بودند. نتایج حاصله نشان داد با افزایش شدت تنش خشکی از تعداد روز تا ظهور پانیکول، تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک و طول دوره پر شدن دانه در هر دو سال کاسته شد. با کاهش نیاز آبی به 30 درصد، هر یک از صفات تعداد پانیکول بارور در مترمربع، تعداد دانه در پانیکول و وزن هزار دانه به ترتیب معادل 43.6، 34.2 و 10.4 درصد کاهش نشان دادند. بررسی اثر متقابل آبیاری در محلول پاشی نشان داد بهترین تیمار در شرایط آبیاری مطلوب، محلول پاشی اسید هیومیک بود که منجر به افزایش 28 درصدی عملکرد دانه نسبت به شاهد شد اما در شرایط تنش متوسط و شدید خشکی محلول پاشی متانول با بهبود 33 و 19.6 درصدی عملکرد دانه نسبت به شاهد در مقایسه با سایر تنظیم کننده های رشد برتری داشت.