مطالعه کشت مخلوط کنجد (Sesamum indicum L.) و لوبیا چشم بلبلی (Vigna unguiculata L.) تحت شرایط کنترل و عدم کنترل علف های هرز

فرونشانی علف های هرز و افزایش تولید، از اهداف سیستم های کشت مخلوط است. این پژوهش به منظور تاثیر کشت مخلوط بر سرکوب علف های هرز و عملکرد و اجزای عملکرد کنجد و لوبیا چشم بلبلی انجام شد. آزمایش در قالب طرح کرت های خردشده بر پایه بلوک های کامل تصادفی و در چهار تکرار، در مزرعه تحقیقاتی آموزشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1398 انجام شد. کرت های اصلی شامل کشت خالص کنجد، کشت خالص لوبیا، کشت مخلوط 50 درصد کنجد: 50 درصد لوبیا، 65 درصد کنجد: 65 درصد لوبیا و 80 درصد کنجد: 80 درصد لوبیا و کرت های فرعی شامل تیمارهای وجین و عدم وجین علف های هرز بودند. نتایج نشان داد که کشت خالص کنجد، بیشترین تراکم و وزن خشک علف های هرز را داشت و در بین نسبت های کشت مخلوط و کشت خالص لوبیا، تفاوت معنی داری از نظر تراکم و وزن خشک علف های هرز وجود نداشت. در بیشتر صفات بررسی شده، اختلاف قابل توجهی بین دو سطح وجین و عدم وجین علف های هرز وجود داشت. نسبت برابری زمین در کلیه نسبت های کشت مخلوط، بالاتر از یک بود و نسبت برابری زمین در تیمارهای عدم وجین، بالاتر از تیمارهای وجین بود. همچنین کشت مخلوط 50 درصد کنجد: 50 درصد لوبیا در شرایط وجین و عدم وجین، به ترتیب با 15/1 و 72/1، بالاترین نسبت برابری زمین را داشتند. به طورکلی می توان نتیجه گرفت که کشت مخلوط کنجد و لوبیا، ضمن مهار علف های هرز به خصوص نسبت به کشت خالص کنجد، کارایی استفاده از زمین را افزایش داد.