بررسی عملکرد مدل ماهی گورخری (Danio rerio) در تحقیقات نانوسم شناسی با تاکید بر آسیب شناسی جنین

تحقیق حاضر به منظور بررسی عملکرد ماهی گورخری (Danio rerio) به عنوان مدل آسیب شناسی جنین در مطالعات نانوسم شناسی انجام گرفت. مرور منابع نشان داد که امکان مهار کامل تفریخ و مرگ جنین در هنگام مواجهه با نانومواد وجود دارد، زیرا نانوذرات با آنزیم های تفریخ ارتباط متقابل دارند. ناهنجاری رشد جنین ماهی گورخری توسط چندین محقق مورد مطالعه قرار گرفته است و اغلب رشد ناقص و تغییر شکل اعضای بدن گزارش شده است. علاوه براین، تحقیقات نشان داده اندکه نانوذرات موجب مرگ، تاخیر در تفریخ و بدشکلی و تاخیر در رشد می گردند. با این حال، برخی از پژوهشگران در بعضی از زمینه ها از جمله ارزیابی ناهنجاری های اسکلتی، استفاده از آزمون سمیت جنین ماهی گورخری (ZFET) را در مراحل ابتدایی حیات ماهی، مدل مناسبی نمی دانند. به طور کلی، استفاده از مدل ZFET امکان مطالعه بر اثرات تعداد بیشتری از نانومواد را فراهم می کند و می تواند مکانیسم های سمیت رشد را به خوبی نشان دهد. از این رو، این مدل می تواند به عنوان یک رویکرد مناسب در جهت ارزیابی اثرات ناشی از نانومواد مورد استفاده قرار گیرد.