مدل ساختاری اثربخشی مدارس از طریق رهبری توزیعی و با نقش میانجی رفتار شهروندی معلمان

مهمترین دغدغه سازمان های آموزشی عصر حاضر، ایجاد و بهبود مدارس اثریخش است. با توجه به اهمیت نقش رهبری در زمینه اثربخشی مدارس، پژوهش حاضر باهدف تعیین نقش میانجی رفتار شهروندی معلمان در رابطه بین رهبری توزیعی و اثربخشی مدارس انجام شد. طرح پژوهش از نوع همبستگی مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس دولتی شهرستان آستارا در سال تحصیلی 98-97 بود (640=N) که230 نفراز معلمان از طریق نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. نمونه های انتخاب شده به پرسشنامه رهبری توزیعی، پرسشنامه رفتارشهروندی معلمان و پرسشنامه اثربخشی مدارس وپاسخ گفتند. تمامی تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزارهای SPSS ویراست 26، AMOS ویراست 24 صورت گرفت. جهت آزمون روابط میانجی از روش بوت استراپ در برنامه ماکرو پریچر و هایز استفاده شد. شاخص های برازندگی الگویابی معادلات ساختاری نشان دادند که الگوی پیشنهادی پژوهش حاضر از برازش مطلوبی با داده های گردآوری شده برخوردار است (07/0RMSEA=، 986/0CFI=، 964/0TLI=، 978/0NFI=، 986/0IFI=). یافته ها مشخص ساخت که رهبری توزیعی تاثیر مثبت و معناداری بر رفتار شهروندی معلمان و اثربخشی مدارس دارد. به علاوه، نقش میانجی رفتار شهروندی معلمان در رابطه بین رهبری توزیعی و اثربخشی مدارس معنادار می باشد. سطوح بالاتر رفتار شهروندی در معلمان، اثر سازنده رهبری توزیعی را بر اثربخشی مدارس می افزاید.